Column | Drie kopbeurtjes hadden Vingegaard minder energie gekost dan al het gedoe van nu

Onze redacteur geeft zijn kijk op de onrust bij Jumbo-Visma (en de Belgen) over het al dan niet op kop rijden van Jonas Vingegaard.

Tour de France 2023 - stage 02

Maak je geen zorgen, mijn laptop is niet gestolen door José De Cauwer of Michel Wuyts. Deze woorden komen gewoon uit tien Nederlandse vingertjes. Maar die vingertjes typen dus wel: Jonas Vingegaard had afgelopen weekend, zeker gisteren, best even een paar kopbeurtjes kunnen doen.

Acht oorwurmen

Met drie kopbeurtjes van Vingegaard in de laatste kilometers had Wilco Kelderman waarschijnlijk nog wél energie over gehad om meteen op de verrassende etappewinnaar Victor Lafay te reageren en had de wereld er heel anders uitgezien. De Cauwer en Wuyts hadden hun Vingegaard-voodoopoppetje niet hoeven breien, Vlaanderen had niet de oorlog verklaard aan Denemarken.

En veel belangrijker: bij Jumbo-Visma hadden er niet acht oorwurmen aan het diner gezeten. Want ik kan me niet voorstellen dat het gisteravond heel gezellig was tijdens de dis. Drie kopbeurtjes en ze hadden lachend met een glaasje champagne aan hun keurig afgewogen maaltje gezeten. Drie kopbeurtjes en er was ook geen mediastorm over Vingegaard en de rest van Jumbo-Visma getrokken.

Jumbot

Ik weet wel zeker dat al het gedoe van nu mentaal veel meer van Vingegaard en de ploeg vragen dan die drie kopbeurtjes fysiek van Vingegaard gevraagd hadden. Plus: nu is het een en al chagrijn bij Jumbo-Visma en anders neem je na een etappezege het lekkere gevoel mee. Ik geloof dat je zoiets 'de flow' noemt, tegenwoordig.

Naar verluidt waren het orders van hogerhand. De ploegleiding droeg Vingegaard op om diens wereld alleen uit het achterwiel van Pogacar te laten bestaan. Terwijl de Sloveen al geinend in de rondte rijdt en net als in het voorjaar de harten van alle wielerliefhebbers verovert, maken ze van Vingegaard nog wat meer een Jumbot dan hij van nature toch al is.

Playstation-poppetje

Ieder eigen initiatief wordt uit de Deen geperst in het strakke geelzwarte keurslijf. Het verschil tussen de vrije vogel Pogacar, die koerst zoals hij zelf wil, en de bijna door Grischa Niermann als een Playstation-poppetje bestuurde Vingegaard kan niet groter zijn. Alsof-ie geen eigen wil heeft, wat cru gezegd: een van afstand bestuurde zombie.

De conclusie: er zijn drie invalshoeken waardoor je tot het inzicht kunt/moet komen dat Vingegaard in het vervolg wel even drie kopbeurtjes kan doen. 1) Als je een Belgisch paspoort hebt, 2) Als je Jumbo-Visma een warm hart toedraagt en de belangrijkste 3) Als je wielerliefhebber bent. Hoe dan ook, #freevingegaard!

Columns
  • Photo: POOL/Bernard Papon/Cor Vos © 2023