Column | Ik ben er zo bang voor dat de 'saaie' Vingegaard ons speelvogel Pogacar gaat afnemen

Onze redacteur stelt dat Jonas Vingegaard precies hetzelfde doet als Lance Armstrong in zijn hegemoniejaren en is bang dat hij Pogacar daarin meeneemt.

Als wielrenners emoji zouden zijn, is Tadej Pogacar wat mij betreft geel-mannetje-met-feesthoedje-op-en-roltoeter-uit-mond (deze dus: 🥳). Hij is op en naast de fiets een feest om naar te kijken. Nog meer dan Mathieu van der Poel en Wout van Aert is hij voor mij de personificatie van alles wat wielrennen de laatste jaren zo leuk maakt.

Karren maar!

Na de robotjaren van Armstrong en Sky is Pogacar een verademing om naar te kijken. Hij houdt van koersen en straalt dat in alles wat hij doet uit. Als je hem diep in z'n hart zou kijken, dan zou hij waarschijnlijk in de winter ook nog het liefst de strijd aanbinden met Van der Poel, Van Aert en Pidcock in het veld. Dat gaat net te ver, maar voor de rest: karren maar! - zoals Dylan van Baarle zou zeggen.

Het staat in schril contrast tot zijn grootste concurrent in het rondewerk Jonas Vingegaard. Als ik hem in een emoji zou moeten vatten, dan is het... tsja, ik geloof ik dat ik niet verder kom dan geel-mannetje-met-neutraal-gezicht (deze dus: 😐).

Bert & Ernie

Dat heeft deels te maken met de wat saaie persoonlijkheid van Vingegaard. Ik geloof niet dat ik 'm ooit al op een opzienbarende uitspraak of iets geinigs heb kunnen betrappen. Daar kan hij natuurlijk niks aan doen. Topsporters zijn er in eerste instantie om te topsporten; een klassement wordt opgemaakt op basis van tijd, niet op basis van grapjes. Wielrenners dragen een helm, geen feesthoedje met een roltoeter.

Maar toch kan ik het niet helpen dat het wel meespeelt in mijn beleving. Hoewel Vingegaard voor een Nederlandse ploeg rijdt en ik als zeer gezaghebbend wielerjournalist natuurlijk objectief moet blijven, kan ik niet ontkennen dat ik woensdag op de Marie Blanque een beetje baalde toen Vingegaard wegreed bij Pogi. Want Pogacar is de Ernie en Vingegaard de Bert - en ik ben #teamernie.

Verschil tussen de wielrenners Pogacar en Vingegaard

Het Bert-schap is dus niet mijn grootste bezwaar tegen Vingegaard. Elke Ernie heeft z'n Bert nodig en bovendien kun je er dus niks aan doen als je een Bert bent. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Pogacar is een kleurrijke pauw, Vingegaard een koolmees, huismus of andere doorsneevogel die toevallig wel heel hard kan vliegen. Prima.

Mijn bezwaar en de reden voor het schrijven van deze column zit 'm in het verschil tussen de wielrenners Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard en niet in het verschil in karakter op basis van emoji, Sesamstraatfiguren of vogels - al speelt dat ook wel mee in wat voor wielrenners het zijn, denk ik.

Waar Tadej Pogacar in het voorjaar de degens kruist met Van der Poel en Van Aert en al geinend koerst dat het een lieve lust is, daar doet Jonas Vingegaard goed beschouwd precies hetzelfde als Lance Armstrong in zijn gloriejaren. Nee, niet de doping (hopen we), maar wel het wedstrijdprogramma.

Roltoeter op zolder?

Alles staat in het teken van de Tour. Tuurlijk, Vingegaard reed in de Dauphiné alles op een hoop, maar dat is alleen maar met het T-woord in het achterhoofd. Z'n statistieken op ProCyclingStats van 2023 zien er zo zakelijk uit als hij fietst: vier etappekoersen (Gran Camino, Parijs-Nice, Baskenland en de Dauphiné) en dan de Tour. That's it. De rest van het jaar zit hij bovenop een berg.

Gisteren geeft weer hoop, maar als deze Tour de komende twee weken uitdraait op waar het na de Marie Blanque naar uitzag, vrees ik met grote vrezen dat Pogacar - of in ieder geval z'n omkadering - er ook voor zal zwichten. In dat geval: geen Dwars Door Vlaanderen en al die andere gekkigheid meer voor Pogi. De speelvogel in hem wordt op sterk water gezet, het feesthoedje en de roltoeter opgeborgen op zolder in Monaco.

De komende twee Tourweken gaan over veel meer dan alleen het geel in Parijs. Gechargeerd gezegd gaan ze over de toekomst van het wielrennen op middellange termijn: kan een échte wielrenner een Tourspecialist nog kloppen? Het laat zich raden dat ik met feesthoedje op en roltoeter in m'n mond op de bank zit, met naast me een Ernie-knuffel in een UAE-pakje. Hup echte wielrenner!

Columns
  • Beeld: UAE Team Emirates