Het verhaal achter de buitenaardse tijdrit van Vingegaard: drie tijdritsessies per week, half jaar voorbereiding en minutieuze details

Na de enorme uppercut die Jonas Vingegaard in de Tourtijdrit van gisteren gaf aan Tadej Pogacar hebben veel mensen hun twijfels en valt het woord doping weer vaker en vaker als je door Twitter scrolt (niet dat Twitter representatief is natuurlijk..)

Nu is het uiteraard goed dat er vragen worden gesteld bij en (vooral) onderzoek wordt gedaan naar uitzonderlijke prestaties in het wielrennen, zeker gezien de geschiedenis van de sport. Maar het is ook goed om de andere kant van de medaille te belichten.

En in het geval van Jumbo-Visma is dat de maniakale voorbereiding die de ploeg op de slechts 22 kilometer tegen de klok losliet. Mathieu Heijboer was er als tijdritgoeroe en Head of Performance van de ploeg de architect van. Hij legt uit hoe die voorbereiding eruitzag.

Zeven maanden

De voorbereiding begon al zeven maanden geleden, meteen nadat het parkoers van de Tour bekend werd. "Toen kregen we het parcours van de Tour en heb ik daar al mijn data op losgelaten."

Heijboer had al snel door waar het om draaide en stippelde een tactiek uit. "Voor deze tijdrit waren er twee vragen die je moest stellen. Hoeveel verschil zit er in het gewicht van de tijdritfiets en de gewone klimfiets? En kan je op de tijdritfiets hetzelfde vermogen leveren als op de klimfiets? Wel, Jonas die kan bergop evenveel vermogen leveren op zijn tijdritfiets als op zijn gewone fiets."

Daarna ging hij ermee naar de Deen zelf. "In maart heb ik mijn tactiek van deze tijdrit met Jonas doorgesproken en hij was akkoord. Ook al omdat Jonas zich heel comfortabel op de tijdritfiets voelt", vertelt Heijboer aan Het Laatste Nieuws.

Dan volgde natuurlijk nog een echte verkenning. "In april hebben we deze tijdrit met Jonas verkend. Hij kende het parcours uit zijn hoofd en dat gaf hem enorm veel zelfvertrouwen. Hij moest maandag en dinsdagochtend enkel nog eens het parkoers opfrissen."

Drie sessies per week

Hoewel het maar 22 kilometer was, zag men bij de ploeg het enorme belang in van de tijdrit. Bij de tactische voorbereiding gingen ze niet over één nacht ijs, maar Vingegaard moest ook nog meer één worden met de fiets.

"Tijdens de hoogtestages hebben we ook heel veel tijdrittrainingen gehouden. Drie sessies per week. Nadien was ons huiswerk voor deze tijdrit al af. Dat is mentaal heel belangrijk, want het zorgt ervoor dat Jonas in zijn hoofd niet meer moest bezig zijn met de voorbereiding op deze tijdrit", legt Heijboer uit.

Nog een voorbeeldje daarvan is het stuk dat na de klim kwam, dat bleef doorstijgen aan ongeveer vijf procent. Het was allemaal voorbereid. "Op de hoogtestage hebben we enorm veel oefeningen gedaan om met de tijdritfiets vermogen te kunnen leveren op hellingen van vier à vijf procent.

De details

En dan zijn er nog de 'marginal gains'. Jumbo-Visma denkt aan alles. Het pak moest van de organisatie zijn omdat Vingegaard het geel droeg, maar aan de fiets konden ze nog volop sleutelen.

"Ze waren ongelakt. Dat scheelt tachtig à honderd gram. We hebben alles van de fiets geschraapt wat we konden. Enkel een sticker van fietsmerk Cervelo bleef over. Hoe kleiner je het verschil in gewicht maakt tussen de tijdrit- en de klimfiets, hoe minder zin het heeft om te wisselen."

Maar dat was niet het enige, al blijft Heijboer daar mysterieus over. "Het was een sport voor onze mecaniciens om daarmee aan de slag te gaan, maar meer details wil ik liever niet vertellen, want we willen nog tijdritten winnen. Wout wil wereldkampioen worden."