Interview | Elizabeth Deignan: 'Drie maanden na de zwangerschap kreeg ik weer structuur in mijn training'

Onze nieuwste editie van het magazine (nu in de winkel of hierrrr te bestellen) is een vrouwenspecial, met derhalve veel aandacht voor vrouwenkoers. We spraken onder anderen met Lizzie Deignan en hier lees je alvast een deel van het interview. 

Deignan keerde dit seizoen terug in de Waalse Pijl. Zes maanden na de geboorte van haar zoon. Voor de tweede keer in haar loopbaan keerde ze terug na zwangerschap. Mentaal was het de tweede keer eenvoudiger, maar fysiek was de tweede comeback juist moeilijker.

"Bij de zwangerschap van mijn zoon was ik vaker ziek", vertelt Deignan. "28 weken lang had ik last van ochtendmisselijkheid en daarbij had ik ook nog een dochter om voor te zorgen. Daarbovenop kreeg ik Covid tijdens mijn zwangerschap. Dat is misschien niet iets heel groots meer, maar als je zwanger bent, wil je geen enkel risico nemen. Daarom heb ik ervoor gekozen om midden in mijn zwangerschap vijf weken mijn fiets niet aan te raken."

"Ik verloor daardoor de tweede keer veel meer conditie. Mentaal was het makkelijker, omdat de aanpassing van je leven minder groot is. Van geen kinderen en een atleet die gewend was aan een egoïstisch bestaan naar het zijn van moeder, is heel intens. Het is sowieso al intens om moeder te worden. Ieder kind en iedere zwangerschap zijn anders, maar het maakt het makkelijker als je weet wat er staat te gebeuren."

Core-stability

Voorafgaand aan haar comeback in de Waalse Pijl vertelde Deignan dat het lang duurde voordat ze zich weer prof voelde. Het gevoel dat ze weer wielrenster was, kwam zo’n drie maanden na de bevalling terug. "Toen voelde ik dat ik weer kon trainen. Ik kon weer structuur erin krijgen en iedere training in mijn agenda uitvoeren. Daarvoor nam ik iedere dag zoals het kwam en volgde ik het ritme van de baby."

"Na drie maanden komt langzaamaan routine erin en slaapt de baby beter. Dan begin je je leven een beetje terug te krijgen. In de tijd daarvoor was het meer fietsen dan trainen. Ik voel op de fiets nog steeds dat mijn lichaam is veranderd. Mijn core-stability verschilt als dag en nacht. Mijn buik en achterste waren veel groter bij mijn zoon, waardoor ik veel van mijn core-stability verloor. Ik voel me nog niet helemaal als voor de zwangerschap, maar een goede winter in de gym zal een groot verschil maken."

Serena Williams

In navolging van Deignan zijn er meer zwangerschappen in het peloton. Hoewel Deignan zichzelf niet zo beschouwt, denkt ze dat zij en ook een Elinor Barker indirect rolmodellen zijn. Wat ook helpt is nieuwe regelgeving van de UCI. Grote ploegen moeten tegenwoordig gedurende de eerste drie maanden van het zwangerschapsverlof volledig uitbetalen en vijf maanden daarna de helft van het salaris.

"De algehele houding richting moeders in topsport is veranderd. Atleten als Serena Williams hebben een enorme impact. Ja, bij Lidl-Trek zou ook een minder goede renster dezelfde behandeling krijgen als ik. Ik hoop dat dat bij andere ploegen ook geldt. Ik ben blij als ik iemand zou kunnen helpen en ik hoop dat ik als benaderbaar word gezien, maar een zwangerschap is een persoonlijk onderwerp. Het is een misvatting dat wanneer je beslist een kind te willen, dat het er negen maanden later is. Het is een persoonlijke reis die je doormaakt."