Het was flink schrikken toen Nathan Van Hooydonck op 12 september een ongeluk veroorzaakte nadat hij een hartaanval kreeg in de auto, met zijn hoogzwangere vrouw naast zich. Er werd gevreesd voor zijn leven.
Het besef
Hij werd gereanimeerd en kwam in het ziekenhuis weer bij kennis. Leven gered, maar fietscarrière ten einde. Over dat moment van ontwaken en de natuurlijke refelx van een profwielrenner spreekt hij in een filmpje van de NOS indrukwekkend.
"Kan ik nog fietsen? Ik kon mijn armen bewegen, ik kon mijn benen bewegen. Ik vroeg het aan mijn vader, doorgaans een hele positieve man, en hij zei: dat zullen we wel zien. Toen wist ik al genoeg."
Achteraf werd bij Van Hooydonck een te grote rechterhartkamer geconstateerd, waardoor er een ritmestoornis is ontstaan. Over de exacte oorzaak daarvan is het gissen - in december werd hij door Jumbo-Visma nog uitgebreid gecontroleerd en werd er niks geconstateerd.
Niet gezond
Maar Van Hooydonck merkte wel dat het na corona anders was in het peloton. Niet vanwege allerlei wappie-redenaties, maar gewoon de manier van koersen.
"Ik heb altijd veel van mezelf gevraagd. Maar ik denk niet dat dat de reden is. Het is zo dat er na de covid-stop een andere manier van koersen is. De finales beginnen vroeger, we koersen soms onder loeizware omstandigheden. Veertig graden en wij rijden gewoon door. Dat is niet gezond", zegt hij.
Daarom wil Van Hooydonck dat er grondiger onderzoek komt, vooral voor zijn ex-collega's. "Het is het waard om dat goed te onderzoeken. Ik zou het graag willen weten, vooral voor mijn ploegmaten en andere mensen die aan topsport doen. Dat ze weten: dit kan er gebeuren als je dit of dit doet. Het is nu een raadsel."
Tekst gaat verder onder de advertentie
Geboorte zoontje
Ondertussen probeert Van Hooydonck zelf het plotselinge einde van zijn wielercarrière een plek te geven. Er is een veel belangrijker iets dan fietsen dat hem daarbij ontzettend helpt: op de dag dat Van Hooydocnk weg mocht uit het ziekenhuis beviel zijn vrouw.
"Het grote geluk lag een paar uur later in onze armen. Hij kon op geen beter moment komen. Dankzij de geboorte van mijn zoon heb ik bijna geen tijd gehad om ongelukkig te zijn. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik maar heel weinig verdrietig ben geweest. Onbeschrijfelijk wat zo'n klein mannetje met je doet."
- Beeld: screenshot NOS