Drie maal gaat het peloton dit jaar over de 5.000 hoogtemeters heen in een etappe. Alle drie de grote rondes bevatten 1 etappe waarin dit het geval is. Hoogtemeters zijn een goede indicatie van de moeilijkheidsgraad van een rit, maar vergeet niet: hoe meer hoogtemeters betekent niet altijd hoe zwaarder de rit. Ook dingen als stijgingspercentage en vermoeidheid onder de renners speelt een grote rol.
10: Giro d'Italia, etappe 17: 4141 hoogtemeters
In de zeventiende etappe van de Giro moeten er iets meer dan 4000 hoogtemeters beklommen worden. Er zitten vier beklimmingen in de etappe, waarvan twee van eerste categorie en twee van de tweede categorie. De finish ligt op de Passo del Brocon, op 1610 meter hoogte.
9: Tour de France, etappe 11: 4192 hoogtemeters
Op papier lijkt de elfde etappe misschien niet een van de meest lastige, maar met 4192 hoogtemeters liegt het parcours er absoluut niet om. De 211 kilometer lange rit kent een lastige finale waarin er vier colletjes liggen van tussen de 3 en 5 kilometer lang. Bij alle vier wordt er naar ruim boven de 1.200 meter hoogte geklommen.
8: Giro d'Italia, etappe 16: 4244 hoogtemeters
In de zestiende etappe van de Giro krijgen de renners de mytische Stelvio pas voorgeschoteld. Wat het interessant maakt is dat de beklimming vrijwel meteen in het begin van de etappe zit. Na de afdaling volgt er een vlak stuk van zo'n 90 kilometer. In de laatste 30 kilometer moet er dan weer geklommen worden. De finish ligt op de Monte Pana, op een hoogte van 1625 meter.
7: Giro d'Italia, etappe 20: 4312 hoogtemeters
De scherprechter in de 20e etappe van de Giro is de Monte Grappa. In 18 kilometer wordt er aan 8.1% gemiddeld naar een hoogte van 1675 meter beklommen. De etappe heeft zijn vele hoogtemeters te danken aan dat de Monte Grappa niet één, maar twee maal wordt wordt beklommen. De finish ligt in Bassano del Grappa na een 25 kilometer lange afdaling.
6: Vuelta a España, etappe 9: 4425 hoogtemeters
De Vuelta zou de Vuelta niet zijn als er al vroeg in de ronde een hoop aantal hoogtemeters moeten worden getrotseerd. In etappe negen begint het peloton al aan een rit met 4424 hoogtemeters daarin. Ook hier moet de scherprechter tot twee maal toe beklommen worden. Dat is de Alto de Hazallanas, een echte kuitenbijter. De beklimming duurt 7.3 kilometer, maar steigt aan een gemiddelde van bijna 10% (9.6%). Nadat deze beklimming twee keer getrotseerd is, wordt er bergaf gefinisht.
5: Tour de France, etappe 19: 4462 hoogtemeters
Aangekomen bij de top vijf krijgen de de echte monsterritten van 2024 te zien. Tijdens de 19e etappe van de Tour kan met drie maal boven de 2.000 meter hoogte zomaar eens de beslissing om de gele trui gaan vallen. De rit is met 145 kilometer aan de korte kant en dat geeft aan dat het bijna allemaal of bergop of berg af loopt. In deze loodzware etappe wordt er geklommen naar het dak van Europa, de Col de la Bonette. Met 2802 meter hoogte is dit de hoogste pas van Europa. De etappe finisht vervolgens op de Isola 2000.
4: Tour de France, etappe 20: 4763 hoogtemeters
Etappe een-na-laatste etappe van de Tour zal wellicht voor flashbacks zorgen naar Parijs-Nice. Niet alleen start de etappe in de France stad, maar ook speelden drie van de vier beklimmingen een hoofdrol in de afgelopen edities van de Koers naar de zon. Er wordt bergop aangekomen op de Col de la Couillole. Een beklimming van 15.7 kilometer met een gemiddelde stijgingspercentage van 7.1%.
3: Tour de France, etappe 15: 5043 hoogtemeters
Met de top drie zijn we aangekomen bij de absolute koninginnenetappes van 2024. Op de nationale feestdag in Frankrijk wordt in de Pyreneeën de barrière van 5.000 hoogtemeters doorbroken. De etappe is bijna 200 kilometer lang en kent vijf gecategoriseerde beklimmingen. De meet ligt op de top van de Plateau de Beille. Een lastige slotklim die stijgt met bijna 8% gemiddeld.
2: Vuelta a España, etappe 20: 5064 hoogtemeters
De 20e etappe van de Vuelta kent maar liefst zeven gecategoriseerde beklimmingen. De Vuelta zet hiermee voort, wat ze de laatste jaren hebben ingezet: een lastige slotetappe waarin het constant op en af gaat. Dit jaar hebben ze de rit met bergop aankomst op de Picón Blanco (7.6km, 9.3%) nog even wat extremer gemaakt.
1: Giro d'Italia, etappe 15: 5447 hoogtemeters
De Giro krijgt dit jaar de eer van etappe met de meeste hoogtemeters. Onderweg naar het hoogtestageoord Livigno moeten er 5447 hoogtemeters bedwongen worden. In de finale van de 15e etappe stijgt het peloton twee maal naar een hoogte van boven de 2300 meter boven zeeniveau. De scherprechter van de monsterrit is de Forcola di Livigno. Een 18 kilometer lange klim aan 7.1% gemiddeld. Maar ook de slotklim, Mottolino is enorm lastig. Hierin zit namelijk een steilste stuk van 18%.
De Giro heeft op dit moment de eer van het hebben van de etappe met de meeste hoogtemeters. Maar het zou niet voor het eerst zijn dat de organisatie er noodgedwongen een aantal klimkilometers vanaf moet halen. In het verleden werd er nog wel eens een bergetappe ingekort omdat er nog te veel sneeuw lag.
- Photo: Luca Bettini/SCA/Cor Vos © 2023