Groenewegen dacht aan stoppen na crash met Jakobsen: 'Vrienden maakten zich zorgen om mij'

Vier jaar geleden werd de wielerwereld opgeschrikt door een horrorcrash met Fabio Jakobsen als grootste slachtoffer. De Nederlander werd tijdens een massasprint in de dranghekken geduwd door Dylan Groenewegen, die van zijn lijn afweek.

Jakobsen ramde aan 84 km/h een deel van de dranghekken en werd met levensgevaarlijke verwondingen afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij werd in een coma gehouden en er werd even gevreesd voor zijn leven, maar Jakobsen herstelde wonderbaarlijk en is intussen weer één van de beste sprinters ter wereld.

Groenewegen werd na het incident voor 9 maanden geschorst en had het toen lange tijd heel moeilijk. In de podcast De Grote Plaat blikt hij terug op die bewuste periode. "Pijnlijk om te zien was dat", begint hij. "Vreselijk hoe Fabio de hekken in vliegt en hoe de hekken over de weg vliegen. Ik schrok ook van mezelf."

"Ik week van mijn lijn. We reden 84 per uur en de combinatie van al die factoren en wat er met Fabio gebeurt, maakt het vreselijk. Ik herinner mij er niet enorm veel meer van, want mijn sleutelbeen lag in vijf stukken, maar ik moest wel nog naar het podium en naar het ziekenhuis. Na drie dagen had ik pas echt door hoe het met Fabio ging.”

Stoppen moet koersen

Groenewegen overwoog tijdens zijn schorsing om te stoppen moet koersen. "Ik heb de garage met de fietsen wekenlang niet open gedaan. Ik probeerde mijn gevoelens voor mezelf te houden. Maar veel vrienden die toen langskwamen, zoals Lars Boom, hebben toen gezien dat het er niet best uit zag."

"Zij hebben zich echt wel zorgen gemaakt of de situatie nog goed ging komen, of ik nog ging fietsen. Ik had toen een zwangere vrouw thuis, wat ook niet vlekkeloos ging en vanaf de crash in Polen begon dat ook vervelend te worden."

Mede dankzij de geboorte van zijn kind, vond Groenewegen de moed om de draad weer op te pikken. Dat was wel even wennen. "Vooral de geluiden uit Polen, de knallende hekken en de sirenes, hadden veel impact gehad. Als ik ging fietsen en ik hoorde een sirene of een toeter, wilde ik even in het gras gaan zitten. Ik begon weer en alles deed pijn. In het begin reed ik rondjes van een kwartier."

Te zwaar gestraft

Vrienden zijn Groenewegen en Jakobsen uiteraard niet, maar ze kunnen wel met elkaar overweg. Ze maken af en toe 'een praatje', maar ook niet meer dan dat. Zijn schorsing vond hij overigens te zwaar. "In het begin had ik ook andere dingen aan mijn hoofd, dus dacht ik: is goed, doe maar. Maar achteraf gezien is het veel te veel."

"Ik week van mijn lijn en omdat er iemand heftig valt, word ik lang geschorst. Ik had liever gezien dat in de periode erna bij gelijke gevallen waar dan niemand valt, ook straffen worden uitgedeeld. Maar dat gebeurde eigenlijk niet.”