Vergeten veldrijder | Kevin Pauwels: 'Wie weinig zegt, kan ook niet veel verkeerd zeggen'

Het crossseizoen zit er alweer bijna op, maar niet voordat wij de man met de minste woorden ooit belichten. Enigma Kevin Pauwels!

Soudal Classic GP Grote Prijs Hasselt

Kevin Pauwels was een pure crosser, maar misschien nog wel bekender om zijn persoonlijkheid dan zijn prestaties. Pauwels lijkt haast wel perfect voor de rubriek de vergeten renner. Stil en na zijn carrière nooit meer teruggezien bij een cross.

Antwoorden met de pedalen

Het is een enorme introverte jongen. Je hoefde van Pauwels dan ook nooit lange of interessante antwoorden te verwachten tijdens interviews. Er kwam vaak weinig tot niets uit. Wie lacht met Kevin Pauwels, die lacht vooral met zichzelf. Nee, de ‘stille van Kalmthout’ antwoordde liever met de pedalen zoals hij dat tig keren benadrukte in zijn interviews.

En dat deed hij niet onverdienstelijk. Pauwels was één van de beste crossers van zijn generatie. Zo vocht hij vaak beklijvende duels uit met topcrossers als Sven Nys en Niels Albert. In 2011 brak Pauwels door toen hij zijn ploeg Telenet-Fidea verruilde voor Sunweb-Revor – wat nu Pauwels Sauzen-Bingoal heet (what's in a name?).

Geen titel

In dat seizoen behaalde de Belgische crosser elf overwinningen, stond hij twintig keer op het podium en won hij de wereldbeker en de GvA Trofee. Uiteindelijk zou die winter van 2011/2012, naar eigen zeggen het beste seizoen van zijn carrière worden.

Want een titel in het veld wist de Kalmthoutenaar nooit te bemachtigen. Maar liefst vijf keer reed hij naar het brons op het WK veldrijden. En op het Belgisch kampioenschap was er ook drie keer brons en één keer zilver voor Pauwels. Altijd was er iemand beter op een kampioenschap.

Tekst gaat verder onder de advertentie

Mountainbike en crossmotor

Net toen Nys te oud begon te worden om te winnen, kwamen de piepjonge Mathieu van der Poel en Wout van Aert om de hoek kijken. Op de mountainbike wist Pauwels daarentegen wel twee keer de nationale driekleur te veroveren, in 2011 en 2012, waarbij hij bij zijn laatste titel een ontroostbare Kevin Van Hoovels versloeg, die na de finish nog minuten lang als een kind bleef huilen en schelden.

Hij vond dat veldrijders weg moesten blijven bij het mountainbiken. Kevin reageerde hier kalmpjes op: "Hij mag ook wel eens in het veld komen meerijden, daar heb ik geen problemen mee.’"

Na het crossseizoen van 2019 besloot Pauwels zijn fiets aan de haak te hangen. Door zijn leeftijd en aanhoudende rugproblemen kon hij niet meer zijn gewenste niveau halen. Op 11 februari 2019 bezorgde Pauwels zichzelf een droomafscheid door de Sluitingsprijs in Oostmalle op indrukwekkende wijze solo te winnen.

Na zijn carrière bleef de crosser hangen bij zijn oude ploeg om als mecanicien hier en daar nog wat te helpen. Maar om ooit nog eens terug te komen kijken bij de cross, daar kon niemand hem tot dusver van overtuigen. De stille Belg houdt niet van de belangstelling en gaat in de weekenden liever lawaai maken met zijn nieuwe liefde, de crossmotor.

Achtergrond
  • Photo VK/PN/Cor Vos © 2018