Van der Poel liet ons achter als een stel junioren, gelukkig is het fenomeen Mathieu van der Poel nu op vakantie, Van der Poel laat zien dat wielerwetten bullshit zijn. Voor dit wielerjaar zouden deze quotes van veldrijders als Wout van Aert, Toon Aerts of Lars van der Haar geweest kunnen zijn. Maar niets is minder waar, want ergens gedurende het wielerjaar hebben wereldtoppers op de weg als Matteo Trentin, Julian Alaphilippe en Tom Dumoulin dit gezegd over het fenomeen dat drie disciplines combineert alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hoewel er voor de voorjaarsklassiekers nog een slag om de arm gehouden wordt wat betreft de kansen van Van der Poel, wordt na de maand april haast elke wegkoers waar hij aan meedoet op hem afgestemd. Het fenomeen blijkt nog beter dan verwacht.
De cijfers: Van der Poel is dit seizoen tot 31 koersdagen op de weg gekomen. Van die 31 koersdagen staat hij liefst tien keer op het podium. En bovendien wint hij in de Tour of Britain ook het eindklassement, waardoor hij dit seizoen in totaal elf overwinningen op de weg boekt. Het zijn bizarre cijfers. Zeker als je beseft dat hij ook nog kansen heeft laten liggen door valpartijen in Nokere Koerse en de Ronde van Vlaanderen, doordat hij zich liet insluiten in de sprint van Gent-Wevelgem en door zijn opmerkelijke ineenstorting tijdens het wereldkampioenschap in Yorkshire.
Absoluut toptalent
In de schaduw van Van der Poel heeft de hele Corendon-Circus-ploeg een uitstekend seizoen achter de rug. Tim Merlier wordt Belgisch wegkampioen en toont aan in die discipline eveneens de potentie te hebben om door te groeien tot minimaal de subtop, Dries De Bondt wint enkele Belgische koersen en in de finale van de grote voorjaarswedstrijden is er altijd wel iemand op de voorposten om Van der Poel bij te staan. Twee meesterknechten vallen op: Stijn Devolder en Gianni Vermeersch.
Devolder als wegkapitein, parkoerskenner, nestor en alle andere benamingen die je kunt plakken op een wielrenner met tonnen aan ervaring. De geboren Kortrijker is al sinds 2002 profwielrenner, tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen en hij kent de straatstenen in Vlaanderen beter dan zijn eigen broekzak. Devolder: “Het was mijn taak om Mathieu bij te staan in de Vlaamse koersen. Ik weet elk steentje te vinden en ken de plekken waar je van voren moet zitten. Maar ik hoef Mathieu niet veel bij te brengen, hoor. Het is vooral belangrijk dat er iemand bij hem is op momenten dat hij pech heeft, zoals in de Ronde van Vlaanderen."
Het is Devolder die Van der Poel oppikt bovenop de Koppenberg en hem terugrijdt naar de voorste gelederen van de groep met favorieten. “Ik had best wel wat stress over mijn eigen niveau richting het voorjaar. Dus ik was blij dat ik lang bij Mathieu kon blijven op de momenten dat het van mij werd verwacht. Jammer van die valpartij, want achteraf had er een stuk meer ingezeten die dag. Na die crash deed hij alsnog mee om de overwinning, maar Alberto Bettiol stak er net bovenuit. Zonder die val had Mathieu zeker mee geweest op de Kwaremont en had hij in de sprint veel kans gehad om te winnen. Alleen de koers loopt nu eenmaal vaak anders."
Devolder: "Zonder die val was Mathieu zeker mee geweest met Bettiol in de Ronde van Vlaanderen."
Devolder noemt de achtervolging van Van der Poel in de Ronde van Vlaanderen in fysiek opzicht de meest indrukwekkende prestatie. Ondanks dat zijn kopman twee weken later de hoofdrolspeler is in de volgens Lance Armstrong ‘beste koers die hij ooit heeft gezien.’ De Amstel Gold Race 2019. Devolder finisht die mooie voorjaarsdag in Limburg op een achterstand van meer dan tien minuten en krijgt niets mee van de ziedende achtervolging van Van der Poel.
“Dat was de mooiste wedstrijd van het jaar. Het laatste wat ik hoorde was dat Mathieu in de achtervolging was, maar wel op een flinke achterstand reed. Ik hoorde pas aan de aankomst dat hij had gewonnen en dat leidde in de bus tot feestelijke taferelen. We wisten al dat Mathieu een absoluut toptalent is, maar het was afwachten of hij dat talent om zou kunnen zetten in overwinningen. Dat is er rap van gekomen."
Vriendenteam
De voormalig-renner van onder meer Discovery Channel, Quick Step en Trek-Segafredo roemt naast de renner ook de mens Van der Poel. Sterker nog, Devolder is er heilig van overtuigd dat de mens achter de atleet een van de redenen is dat Corendon-Circus dit seizoen zo goed presteert. “Mathieu gaat door het vuur voor alle renners in de ploeg en dat maakt elke overwinning nog specialer. Corendon-Circus is een vriendenteam en daarom kunnen de helpers nog een procentje extra geven. Mathieu is heel dankbaar voor het werk dat wij leveren en benadrukt dat ook als hij een keer niet gewonnen heeft. Heel de ploeg trekt zich op aan zijn prestaties. En het is natuurlijk ook anders werken voor iemand die het acht van de tien keer weet af te maken."
Devolder: "Ik wist wel dat Mathieu van grote klasse was, maar dat hij direct drie grote koersen wint was wel een verrassing."
De Belgische veteraan heeft vaker voor wielrenners gewerkt die van moeder natuur bovengemiddeld veel talent hebben meegekregen. Devolder reed in het verleden het snot voor de ogen voor onder anderen Alberto Contador, Fabian Cancellara en Tom Boonen. “In hoeverre Mathieu zich met hen kan meten? Hoewel Mathieu een aantal mooie overwinningen heeft gepakt, komt hij qua palmares natuurlijk nog niet in de buurt. Alleen heeft hij zeker en vast de kwaliteiten om daar ooit te komen en zelfs beter te worden dan die andere jongens. Of Mathieu me nog weleens verrast? Ja en nee. Ik wist wel al dat hij van grote klasse is, maar dat hij direct drie grote koersen wist te winnen was wel verrassend voor me."
Wie Devolder hoort praten zou haast vergeten dat er achter zijn naam ook enkele hele grote overwinningen staan. Zo wordt hij liefst driemaal Belgisch kampioen op de weg, zegeviert hij twee keer in de Ronde van Vlaanderen en wint hij de eindklassementen in de Rondes van Oostenrijk en België. “Maar ik heb totaal geen moeite met die knechtenrol. Als je ziet dat je zelf niet meer kunt winnen, dan pak je zo’n knechtenrol met beide handen aan. Toch blijft de periode bij Quick Step de mooiste periode van mijn carrière. Zelf koersen winnen blijft nog mooier dan iemand anders aan de zege helpen. Ik word nog vaak herinnerd aan mijn overwinningen in de Ronde van Vlaanderen en het stemt me trots dat ik voor altijd deel uitmaak van de geschiedenis van een van de grootste koersen in het wielrennen."
Beschermengel
De erelijst van Devolder is alleszins ver weg voor Gianni Vermeersch, nog zo’n Corendon-Circus-renner die opvalt met zijn goede prestaties in het voorjaar. In Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen én de Amstel Gold Race blijkt de veldrijder annex wegwielrenner een uitermate sterke kracht voor Van der Poel. Hoewel Vermeersch altijd al een degelijke wegwielrenner is, ligt een debuut in de Ronde van Vlaanderen en Amstel Gold Race dit seizoen niet direct in de lijn der verwachting. “Ik had zeker niet verwacht dat alles zo snel zou gaan”, beaamt Vermeersch, die in 2017 de KOGA Slag om Norg wist te winnen. “Maar de Ronde van Vlaanderen was ook voor mij als oorspronkelijk veldrijder iets waar ik van droomde. Het was een unieke ervaring. En dan komt een deelname aan Parijs-Roubaix daar volgend seizoen hopelijk nog bij.”
Vermeersch: "Iedere supporter aan de kant van de weg wilde ons laten weten dat Mathieu de Amstel gewonnen had. Echt uniek."
Vermeersch opereert in het voorjaar als de beschermengel van Van der Poel. De alleskunner hoeft niet per se telkens iemand om zich heen te hebben, maar Vermeersch heeft als taak om zijn kopman wel constant in het oog te houden. Dat doet hij naar behoren, want in bijna alle grote koersen zit hij tot diep in de finale nog mee vooraan. “Ik kan me goed positioneren en heb daarnaast best veel parkoerskennis, ondanks dat ik die Vlaamse koersen nooit eerder had gereden. Ik moest Mathieu zoveel mogelijk uit de wind houden. Dat betekent niet dat ik telkens naast hem moet rijden, want Mathieu is nu eenmaal een renner die ook graag zijn eigen ding doet. Als coureur voel je aan wanneer hij je hulp nodig heeft en die samenwerking verliep uitstekend afgelopen voorjaar."
Met als onbetwist hoogtepunt zonder meer de Amstel Gold Race, waar Vermeersch zelf op ruim vier minuten als 36ste over de meet kwam. “In persoonlijk opzicht was het niet eens mijn beste dag, maar de belevenis rondom die koers was echt uniek. Op een bepaald moment was ik samen met mijn ploeggenoot Marcel Meisen gelost en hoorden we dat Mathieu niet meer vooraan zat. Marcel en ik zaten achteraan een achtervolgend peloton toen we op zo’n vier kilometer van de meet uit de jurywagen hoorden: Mathieu van der Poel wint de Amstel Gold Race. Ik kon het niet geloven en ging direct navraag doen. Toen het echt waar bleek, hebben we een klein feestje gevierd in dat peloton. Wat ik vooral uniek vond, was dat vrijwel elke supporter aan de kant ons wilde laten weten dat Mathieu gewonnen had. Daaraan merkten we dat hij iets groots had gepresteerd."
Toch is Vermeersch niet verbaasd over de resultaten van de Nederlander op de weg. Vermeersch maakt Van der Poel immers van dichtbij mee. “Als je Mathieu soms bezig ziet op trainingen... Dan besef je dat hij een uitzonderlijk talent is. De souplesse waarmee hij heel hard kan trappen, dat is prachtig om te zien. Vorige winter was ik een week lang alleen met Mathieu op stage in Spanje. Als hij dan even zin had om hard te rijden, dan zat ik in zijn wiel af te zien als de beesten. Gewoon op het vlakke, hè! Ik kon hem amper volgen. Terwijl hij zelf een beetje plezier aan het maken was. Bij iedere renner zou ik me daar slecht over voelen, maar bij Mathieu niet. Hij is nu eenmaal een fenomeen."
Vermeersch: "Als hij dan even zin had om hard te rijden, dan zat ik in zijn wiel af te zien als de beesten. Gewoon op het vlakke hè!"
Real Madrid
Bovendien beseft Vermeersch dat hij er zelf ook beter van wordt. Door met Van der Poel op pad te gaan komt zijn eigen vormpeil ook in de lift naar boven te zitten. Net als Devolder denkt Vermeersch dat het hoge niveau van Van der Poel dan ook zijn weerslag heeft op alle andere renners van Corendon-Circus. “Ik denk dat we als ploeg zijnde de wielervolgers ook wel hebben verbaasd. Maar ook dat is de verdienste van Mathieu, aangezien hij zo superieur is. We hebben iemand die van zijn kansen zo’n 75 procent afmaakt. Daardoor kun je als helper nog net een extra inspanning leveren. Mathieu zorgde ervoor dat het niveau van de gehele ploeg omhoogging. Daarnaast wordt de sfeer bevorderd door zijn goede resultaten. Dat zie je ook bij Deceuninck-Quick Step. Dat is net als wij een hele hechte ploeg.
Vermeersch hoopt de komende jaren op dezelfde voet verder te gaan. Zowel op de weg als in het veld hoopt hij zich te kunnen blijven tonen. De veldrijders zijn toonaangevend geworden in het wegwielrennen en er wordt steeds vaker geopperd dat wegrenners ook eens het veld in moeten duiken. “Ik werk zelf sinds vorig jaar met een trainer die me meer crosstrainingen laat uitvoeren. Ik merk dat ik explosiever ben geworden en meer intervallen aan kan. Tot twee jaar geleden deed ik voornamelijk duurtrainingen en ik voelde dat ik daardoor de intensiteit die nodig is in het veld niet meer had. En die korte versnelling wordt ook in het hedendaagse wielrennen steeds vaker toegepast. Ik merk ook dat ik net iets makkelijker een klein gaatje dicht dan wegwielrenners en bovendien zijn we stuurvaardiger, waardoor we makkelijk door het peloton kunnen rijden. Als je telkens door de wind naar voren moet rijden dan kan dat je aan het eind van de koers opbreken.
De opkomst van de crossers heeft er volgens Vermeersch voor gezorgd dat er met een andere blik gekeken wordt naar de veldrijders die zich elke week door Van Aert en vooral Van der Poel naar de slachtbank laten leiden. Topsporters die de voorbije twee winters constant voor hooguit een derde plek reden. “Er werd soms gezegd dat we niet meer mee hoefden te doen aan de veldritten, omdat de eerste twee plekken toch al vergeven waren. Maar Wout en Mathieu zijn nu eenmaal twee superatleten. Als die mannen waren gaan voetballen, dan hadden ze waarschijnlijk bij Real Madrid gevoetbald.
Vermeersch: "Als Wout en Mathieu waren gaan voetballen, dan hadden ze nu waarschijnlijk bij Real Madrid gevoetbald."
Het niveau in de cross is gewoon heel hoog, want dat zie je ook aan de prestaties van onder anderen mijzelf, Tim Merlier en Quinten Hermans. Ik denk dat veel wielervolgers nu wel beseffen dat wij veldrijders geen sporters zijn die maar een beetje door de modder ploeteren en op de weg niets zouden presteren. We zijn allemaal steengoede coureurs, maar ja, zeker Mathieu springt er simpelweg bovenuit.” Kortom, op naar weer een winter vol met Mathieu van der Poel-superlatieven. Nu niet van Trentin, Alaphilippe en Dumoulin, maar van Michael Vanthourenhout, Laurens Sweeck en Toon Aerts.