Gran Fondo Campagnolo Roma. Fietsen in de Eeuwige Stad

De Gran Fondo Campagnolo Roma is één van de grotere Gran Fondo’s van Italië en vindt dit najaar op 13 oktober plaats. Wieler Revue was uitgenodigd om het parkoers en de stad te gaan verkennen. Dus voordat we op de fiets stappen, staat er een wandeling door de stad op het programma. Natuurlijk is het onmogelijk om alles te bekijken, maar een wandeling geeft wel een indruk van hoeveel er nog over is uit de Romeinse tijd. Op Wikipedia staat een lijst van bezienswaardigheden in Rome, de lengte van die lijst geeft een goed idee van hoeveel er te zien is.

We houden het tijdens deze wandeling vooral bij de bekendere plekken. Het Colosseum en de Spaanse Trappen en het Piazza Venezia mogen natuurlijk niet ontbreken. Eén van de plekken die veel indruk maakt is het Circus Maximus. Dit circus werd in de Romeinse tijd gebruikt voor het wagenrennen, wat toen erg populair was. Anno 2019 is er niet veel meer van het 600 meter lange circus over, maar in de hoogtijdagen pasten er 150.000 mensen in. Het idee dat je nu op de grond loopt waar zo’n 2000 jaar geleden paardenwagens overheen raceten blijft erg indrukwekkend.

Het Circus Maximus

Goed, de lijst van mooie en indrukwekkende plekken is eindeloos en alleen daarvoor verdient Rome al een bezoek. Maar wij zijn hier om te fietsen. Het plan is om een deel van de route van de Gran Fondo Campagnolo te fietsen, maar daarvoor hebben we natuurlijk wel een fiets nodig. Daarvoor gaan we naar Lazaretti, één van de oudste fietsenwinkels van de stad. Zij hebben fietsen voor ons in de kleuren van de Gran Fondo. Carbon frame, hoge wielen en afgemonteerd met Campagnolo. Gaaf! 

Het parkoers gaat onder meer via de Via Appia Antica naar het zuiden, deze weg is één van de oude Romeinse routes en voor een deel nog belegd met kasseitjes. Er wordt koers gezet richting het Castelli Romani. Dit is een regionaal park aan de voet van de Albaanse heuvels, bekend van haar kastelen en de zomerresidentie van de paus, wat overigens een stukje grondgebied van het Vaticaan is.

De Via Appia Antica

In tegenstelling tot tijdens de Gran Fondo hebben wij niet de luxe van afgezette wegen. Daarom rijden we met de auto Rome uit, en springen we bij het Lago Albano op de fiets. Dit meer wordt overigens prachtig omsloten door heuvels. Het plan is om een rondje om het meer te rijden en dan naar Rocca di Papa te fietsen, een pittig klimmetje met stukken van 16%. Daarna volgt er een langere en minder steile klim naar Rocca Priora.

Prima fietsje!

De wegen rondom het meer zijn heerlijk rustig en ondanks dat het zo’n 36 graden is vermaak ik me opperbest. De wegen zijn glooiend, van goed asfalt en lekker rustig. Dat verandert zodra we het meer links laten liggen en de eerste klim opfietsen. Wat een steil rotding! Gelukkig staat iemand van de organisatie, Dario, bovenop te wachten met een flesje water.

Zweten onderweg!

Nadat we weer een beetje op temperatuur zijn gekomen dalen we via een glooiende weg af naar een lange, rechte weg van zo’n 6 kilometer. Tijdens de Gran Fondo kun je op dit segment een tijd neerzetten, als een soort tijdrit. Leuk voor de niet-klimmers, maar ik vind het vandaag niet zo’n succes. Het is er druk en het asfalt is ook slecht.

De Rocca Priora, prachtige klim

Tijd om weer te gaan klimmen, naar Rocca Priora dus. Afgelopen mei kwam de Giro hier nog langs, in een etappe die werd gewonnen door Pascal Ackermann en waarin Tom Dumoulin afstapte. Een heerlijk lopende klim met een schitterend uitzicht, want we bevinden ons op één van de hoogste plekken in de omgeving. Ondanks dat de klim niet heel pittig is, heb ik het wel zwaar maar dat heeft natuurlijk alles met de hitte te maken. Ik ben dan zo blij als een kind wanneer ik in het dorp een fonteintje spot. Niet alleen ik, maar de anderen maken gretig gebruik van deze verfrissing.

De lokale bewoners lijken boos te reageren en we zijn even bang dat we iets gruwelijk verkeerds toen. Echter, het blijkt dat ze ons waarschuwen dat het water niet drinkbaar is. Het viel me in Rome ook al op, maar de Italianen zijn een vriendelijk en attent volk. Het is tijd om te lunchen en we doen ons te goed aan pizza en een ijskoud colaatje. Vooral aan dat laatste was ik hard toe, maar goede pizza is natuurlijk ook niet te versmaden. Lekker herstelvoer!

We overleggen even, maar besluiten om met de auto weer terug te gaan. We hebben een groot deel van het parkoers bekeken en een goede indruk gekregen van de Gran Fondo, maar we willen ook weer voor de spits weer terug in Rome zijn. Maar eerlijk is eerlijk, de hitte speelt ook wel een beetje mee in onze beslissing.

Afkoelen maar!

We hebben dan wel iets minder ver gefietst dan gepland, maar genoeg om te concluderen dat de Gran Fondo Campagnolo Roma fietsen, cultuur én lekker eten op de juiste manier met elkaar combineert. Overigens is het in oktober een stuk aangenamer fietsweer, met temperaturen zo rond de 20 graden.

De Gran Fondo zelf is 120 kilometer lang met ongeveer 1800 hoogtemeters, maar je kunt er ook voor kiezen om 72 kilometer met 785 hoogtemeters te fietsen. Daarnaast is er de Imperiale Roma, een tocht van 66 kilometer op retro-fietsen van voor 1987, waardoor je je weer even waant in de tijd van Coppi en Bartali. Voor de jeugd is er de Mini Fondo en je kunt ook met het hele gezin de Ride Roma fietsen. Dit is een tocht van 25 kilometers, zonder noemenswaardige hindernissen.

Het parkoers van de Gran Fondo