"Het is ongelooflijk", vertelde Van der Poel na afloop tegen de NOS. "Ik dacht niet dat ik nog kon winnen. In de laatste rechte lijn zie ik ze opeens voor me rijden en toen heb ik alles of niets gespeeld. Niemand wilde nog overnemen en op vierhonderd meter ben ik begonnen met sprinten. Het is alles geworden. Ongelooflijk!"
Het was Van der Poel zelf die de koers opende. Hij kreeg Gorka Izagirre met zich mee, maar die nam halfbakken over. "Het leek verloren. Ik had gehoopt met een paar man weg te rijden, maar ik word op het slechtste moment teruggepakt. Vlak voor de Kruisberg waar die groep wegrijdt. Toen had ik geen antwoorden en probeerde ik te herstellen voor de finale. We raapten ze 1 voor 1 op en bij mij zat er nog wel iets in de tank. Ik kan het niet bevatten."
Ook vader Adrie van der Poel werd aan het woord gelaten door de nationale omroep. "Wat een mafkees!", was zijn eerste reactie. "Wanneer hij de finish ruikt of ziet, dan groeit hij boven zichzelf uit. Dit is iets unieks. Alle eer gaat in eerste instantie naar hem en in tweede instantie naar het team. Het is een succes van het hele team.”