De eerste aanval van de dag was van Astana-renner Dmitry Gruzdev, maar het was duidelijk wat voor tactiek de meeste ploegen hanteerden. Vrijwel alle teams wilden namelijk een mannetje mee hebben in de kopgroep. Onder anderen Mads Pedersen en de nummer twee van vorig jaar Silvan Dillier deden hun duit in het zakje aan het begin van de koers.
#ParisRoubaix - The queen of classics is today
— La Flamme Rouge (@laflammerouge16) 14 april 2019
Who will win in the velodrome?
Route: https://t.co/MsaTL0YEu6 pic.twitter.com/3YTIALrodg
Pas na honderd kilometer wist er een grote groep zich af te scheiden. Daarbij zaten enkele interessante namen, zo waren Yves Lampaert, Nils Politt en Matteo Trentin meegetrokken in de aanval. Door het werk van Bora-Hansgrohe, Bahrein-Merida en Team Jumbo-Visma werd die aanval echter tenietgedaan. Het gevolg was dat het een echte slijtageslag werd.
De grootste verliezer na de eerste kasseienstroken was Alexander Kristoff, die twee keer lek reed en minuten aan zijn broek kreeg. Vervolgens was het wachten op het Bos van Wallers. Op Kristoff na waren op dat moment alle favorieten op de afspraak, maar in het Bos zelf kreeg Wout Van Aert met pech af te rekenen. De Belg reed lek, maar kon na een korte achtervolging terugkeren aan de kop van de koers.
Van Aert reed echter op de fiets van Pascal Eenkhoorn en moest wederom van fiets wisselen. De achtervolging die volgde ging niet zonder tegenslag, want in een op het oog ongevaarlijke bocht schoof de kopman van Team Jumbo-Visma hard onderuit. Van Aert kwam uiteindelijk samen met de eveneens gevallen Tiesj Benoot. Van Aert kon na een lange achtervolging nog terugkeren, maar Benoot kwam weer ten val nadat hij op de auto van Jumbo-Visma was gereden.
ET CHUTE DE WOUTWOUT ! pic.twitter.com/wt1gvI7gMx
— Dans la Musette (@DansLaMusette) 14 april 2019
Op zeventig kilometer van de meet zette Wesley Kreder een solo op. Hij kreeg niet veel later gezelschap van Politt, Philippe Gilbert en Rüdiger Selig. Op Beuvry à Orchies ging het lichtje van Kreder desondanks uit, waardoor er op kop nog drie renners overbleven. Van Aert, die even op adem was gekomen, zag het gevaar en zette een nieuwe aanval op. Hij kreeg Sagan, Sep Vanmarcke en Lampaert mee. Zij reden naar de overgebleven Politt en Gilbert toe, waardoor er in totaal zes renners overbleven vooraan.
Daarachter deden vooral Groupama-FDJ en Ag2r-La Mondiale het werk, maar het zestal vooraan werkte goed samen waardoor het meer en meer duidelijk werd dat de zes vooraan gingen rijden voor de winst. Op een venijnig stukje vals plat viel Gilbert vervolgens aan. Sagan en Politt zaten direct op het wiel, maar het beste was er wel vanaf bij Van Aert. Hij kon het tempo niet aan en moest de rol vooraan lossen.
Lampaert en Vanmarcke zaten ook even gevangen, maar wisten met een ferme krachtinspanning nog terug te komen tot de kop van de koers. Carrefour de l'Arbre werd dan ook aangevat met nog vijf renners. Lampaert reed lang op kop, maar Gilbert ging als eerste echt vol aan. Sagan zat direct in het wiel, maar de drievoudig wereldkampioen moest die inspanning bekopen toen Politt in de uitloop van Carrefour de l'Arbre aanging. Gilbert reed gezwind naar het wiel en zij kwamen met z'n tweeën op kop.
De groep daarachter met Lampaert, Vanmarcke en Sagan draaide niet lekker rond. Sagan kon niet, Lampaert wilde niet en Vanmarcke had problemen met zijn materiaal en moest op zes kilometer van het einde zelfs nog van fiets wisselen. Vooraan reden Politt en Gilbert stoïcijns door. Zij gingen gezamenlijk de wielerbaan op en een sprint met twee zou beslissen over deze editie van Parijs-Roubaix, hoewel Lampaert nog wel dichtbij kwam. In de sprint was het Gilbert die de maat nam van Politt. De beste Nederlander was Mike Teunissen op een zevende plek.
#ParisRoubaix - Top 10 - Fixed pic.twitter.com/N3QwoGF8W0
— La Flamme Rouge (@laflammerouge16) 14 april 2019