Kristoff wint slopende Gent-Wevelgem

Alexander Kristoff heeft een slopende editie van Gent-Wevelgem gewonnen. John Degenkolb en Oliver Naesen completeerden het podium.

Kristoff
  • Oliver Naesen Oliver Naesen
  • John Degenkolb John Degenkolb
  • Alexander Kristoff Alexander Kristoff

Al vanaf het begin was het oorlog in de koers. Door de wind gingen de eerste twee uur in een razendsnel tempo. Al na twee uur had het peloton meer dan honderd kilometer overbrugd. In het peloton scheurde het door de wind bovendien in meerdere stukken. Een kopgroep van naam was het gevolg, want onder anderen Mathieu van der Poel, Wout Van Aert, Fernando Gaviria, Matteo Trentin, Peter Sagan, Cees Bol, Jan-Willem van Schip en Niki Terpstra zaten vooraan. Opvallend was ook dat Deceuninck-Quick Step met slechts één man was vertegenwoordigd, namelijk helper Tim Declercq. 

Vooral Jumbo-Visma deed uitstekend werk vooraan, terwijl Lotto Soudal veel werk leverde in de achtervolging. De voorsprong van de groep vooraan hing lange tijd rond de minuut, maar na de eerste keer Kemmelberg werd er veel van de voorgift afgereden. Toen een groep met onder anderen Philippe Gilbert, Zdenek Stybar en Greg Van Avermaet dreigde terug te keren, gingen Mike Teunissen, Sagan, Edward Theuns en Trentin juist ten aanval. De andere renners die vooraan zaten werden wel opgeslokt. 

Deceuninck-Quick Step nam in eerste instantie amper verantwoordelijkheid in de achtervolgende groep, waar Direct Energie de kastanjes uit het vuur haalde. Toen het kwartet vooraan hun voorsprong uitbreidde, kreeg Yves Lampaert stalorders om de kop van het peloton te nemen. Tegelijkertijd had Luke Rowe met een indrukwekkend staaltje wielrennen de oversteek gemaakt naar de vier voorste renners. 

Vervolgens was het even rustig in de koers, maar dat zou niet lang duren. Onder meer de Baneberg en de tweede keer Kemmelberg wachtten immers. Op die laatste helling gooiden Van Aert en Stybar de knuppel in het hoenderhok. Zij waren de twee sterksten en peuzelden de spartelende Alexander Kristoff op. Toch konden er nog twee groepen terugkomen, met onder anderen Van der Poel, Naesen, Terpstra en de sprinters Viviani en Gaviria. 

De vijf koplopers hadden desondanks nog meer dan dertig seconden over, maar hadden geen kans toen Lampaert, Gilbert en Stybar zich vooraan meldden. Zij werden op zo'n zeventien kilometer van de meet teruggehaald. Vervolgens was het een beetje hollen en stilstaan, maar doordat de wind tegenstond, was het moeilijk om een aanval op te zetten. Terwijl Deceuninck-Quick Step de kaart Viviani speelde, probeerden onder anderen Mads Pedersen en Van Aert een gat te slaan. 

Het zorgde voor een tactische finale, waar geen enkele ploeg de controle wist te nemen en slag om slinger werd aangevallen. Amund Grøndahl Jansen, Jack Bauer, Sebastian Langeveld en Jasper Stuyven sloegen wel een mooi gat en de knechten van Deceuninck-Quick Step wisten het niet meer te bolwerken om het gat dicht te rijden. Het leverde een uiterst spannende finale op, waarbij de aanvallers op de valreep werden gegrepen. In de sprint was het vervolgens Kristoff die de snelste bleek. Van der Poel eindigde als vierde, nadat hij drie keer werd opgehouden.