Van Milaan naar San Remo is een roteind. Dus wanneer je als wielrenner om 9:45 aan de start staat van La Primavera, dan weet je dat je een hele lange dag voor de boeg hebt. Desalniettemin is Milaan-San Remo geliefd onder de coureurs en ook vandaag stonden 175 renners te popelen om in de Italiaanse voorjaarszon naar de Ligurische Zee te koersen. De omstandigheden waren met zo’n 20℃ en volop zon in elk geval perfect, dat is weleens anders geweest in MSR.
Zodra het startschot in Milaan gegeven werd, ontsnapten een tiental renners uit het peloton. Onder hen vertegenwoordigden liefst vier coureurs de Amerikaanse formatie Novo Nordisk. De andere wildcard-teams hadden ook allemaal een mannetje mee. Androni stuurde Masnada mee vooruit, namens Bardiani reden Maestri en Tonelli mee vooraan, Israel Cycling Academy had Guy Sagiv in de vlucht en met de Oostenrijker Schönberger en Luca Raggio had ook Neri Sottoli een tweetal mee voorin.
Het peloton bekommerde zich niet al te veel om de kopgroep en zodoende kon de voorsprong van het tiental snel stijgen naar meer dan tien minuten. De voorgift bleef lange tijd stabiel, maar op de lange klim naar de Turchinopas moesten de tien vluchters toch wat inleveren. Bij het bereiken van de kust hadden ze nog ‘maar’ vijf minuten over.
Schifting op de Capi
In het laatste kwart doemden de eerste capi op. De korte beklimmingen in de buurt van Imperia zijn luiden traditiegetrouw de finale in. Om het gat met de vluchters te dichten zette een aantal ploegen zich op kop van het peloton en dat zorgde voor wat schiftingen in het peloton. Ook de kopgroep viel uiteen en de enige die nog voor het peloton uit bleef koersen, was Fausto Masnada. Maar ook hij werd bij het opdraaien van de Cipressa gegrepen.
Demarrages op de Poggio
De Cipressa bracht niet al te veel teweeg, maar het peloton werd er wel flink uitgedund. De sprinters met sterke benen konden nog aanhaken, maar Dylan Groenewegen moest toch passen. De Poggio zorgde wel voor de nodige spanning. Julian Alaphilippe was de eerste grote naam die demarreerde. Een vijftal kwam hem achterop: Van Aert, Naesen, Valverde, Sagan, Kwiatkowski en Trentin. Tom Dumoulin kon op de klim nét niet aanhaken, maar in de afdaling richting San Remo kon de Limburger toch nog bij de kopgroep komen.
En zo reed een aanzienlijke groep naar de finish op de Via Roma toe. Aanvallen van Olivier Naesen en Matej Mohoric werden gepareerd en in de slotkilometer was het vol op de eindsprint. Peter Sagan ging als topfavoriet de laatste meters in, maar verrassend genoeg was het Alaphilippe die de sterkste benen over had. De Fransman sprintte zodoende naar zijn zevende zege van het seizoen, terwijl Sagan het moest doen met een vierde plek. Naesen werd tweede, Kwiatkowski derde.