Wie wint de Open Nederlandse Tijdritkampioenschappen in Innsbruck?

Wilhelmus van Nassouwe, ben ik, van Duitsen bloed. Dikke kans dat deze eerste regels van het Nederlandse volkslied uit de speakers schallen na de individuele tijdrit voor elite vrouwen bij de wereldkampioenschappen wielrennen in Tirol.

Annemiek van Vleuten

Terug naar Bergen, Noorwegen. Dinsdag 19 september 2017 is de dag waarop Annemiek van Vleuten haar droom waarmaakt. De individuele tijdrit is een prooi voor haar en ze mag zichzelf wereldkampioen noemen.

Nadat de Gelderse de felicitaties van Anna van der Breggen (tweede) en de intussen gestopte Katrin Garfoot (derde) in ontvangst heeft genomen stuift Van Vleuten de weg over. Hoewel haar benen ongetwijfeld pijn doen van de geleverde inspanning springt ze behendig over de boarding.

Moeder Ria, die ondanks de aanwezigheid van veel talloze fotografen ook kiekjes knipt met haar telefoon (mooi hè, moederliefde?), wacht aan de overkant. Samen tekenen ze voor misschien wel de mooiste omhelzing van wielerjaar 2017.

Nu is Van Vleuten na nog maar eens een waanzinnig goed jaar terug op het WK. En ze is niet naar Oostenrijk gekomen om enkel mee te rijden. Ze wil op herhaling. Ze wil in de voetsporen treden van Jeannie Longo, Leontien van Moorsel, Karin Thürig en Judith Arndt: zij slaagden er de afgelopen jaren in hun in de tijdrit veroverde regenboogtrui te verdedigen.

Maar die titel is niet zomaar binnen.

Laatste tien winnaressen

2008: Amber Neben

2010: Emma Pooley

2011: Judith Arndt

2012: Judith Arndt

2013: Ellen van Dijk

2014: Lisa Brennauer

2015: Linda Villumsen

2016: Amber Neben

2017: Annemiek van Vleuten

Parkoers

Vanaf het startpodium, dat bij Swarovski's Kristalwelten in Wattens staat, gaan de eerste kilometers niet richting Innsbruck. Pas als de rensters de Inn zijn overgestoken wordt koers gezet naar de Tiroler hoofdstad. 

Na tien kilometer nagenoeg vlakke kilometers wordt er in Baumkirchen voor het eerst geklommen. De helling stelt niets voor als we het vergelijken met de monstrueuze klimmen die later deze week nog op het programma staan, maar tijdens een tijdrit is het toch een belangrijk punt .

Vanaf het dorpje Mils blijft de tijdrit golven. En in Oostenrijk gelden de woorden van De Dijk ook: als het golft, dan golft het goed. Nergens wordt het hemeltergend steil, maar het hobbelt continu tijdens de rottige chronoproef, die uitkomt op 262 hoogtemeters volgens de organisatie. Vanaf kilometer 24 gaat het in dalende lijn richting de finish. 

Vanaf kilometer tien laat de tijdrit zich aardig vergelijken met een achtbaan.

Favorietenpraat: is Nederland te verslaan?

Zelfs in tijden dat het vrouwenwielrennen mondialiseert als een malle zijn het de Nederlandse dames die het maar blijven doen. Van Heerenveen tot Gasteiz en van Melbourne tot Glasgow: de vier oranjeklanten die naar Tirol zijn gestuurd doen overal ter wereld mee om de prijzen.

We zagen het bij de Nederlandse kampioenschappen in Bergen op Zoom al. Ellen van Dijk, Anna van der Breggen, Lucinda Brand en Annemiek van Vleuten eindigden in die volgorde binnen twintig seconden van elkaar. De vraag lijkt voor velen een heel simpele: wie van de Nederlandse vrouwen gaat het WK winnen? 

De titelverdedigster

Natuurlijk moeten we beginnen met Annemiek van Vleuten. De Wageningse is bijna ongeslagen in tijdritten. Tijdens de chronoproeven in de Herald Sun Tour, de Emakumeen Bira, de Giro Rosa en de Boels Ladies Tour (twee keer) kwam ze steevast als beste uit de bus. Enkel op het nationaal kampioenschap ging het mis. Kortom: alleen al vanwege de resultaten tegen de klok dit jaar is Van Vleuten de absolute topfavoriet.

Of het nu ergens in Italië tegen een berg op gaat of op biljartvlakke Nederlandse wegen: overal waar de winnares van de Women's WorldTour van 2018 rijdt laat ze keer op keer zien dat ze als geen ander in staat is door de pijnmuur heen te beuken. Naar het schijnt is de uit pijn gehouwen muur tegenwoordig zelfs banger voor Van Vleuten.

Om zo optimaal mogelijk aan de tijdrit te kunnen beginnen liet Van Vleuten de ploegentijdrit aan zich voorbij gaan. Levert deze beslissing haar nog maar een stukje voordeel op ten opzichte van haar opponenten?

Dikke kans dat Annemiek van Vleuten volgend jaar opnieuw haar tijdritten in regenboogtenue zal moeten afwerken.

De eeuwige tweede

Op een oude fiets van Anna van der Breggen werd Rozemarijn Ammerlaan wereldkampioene tijdrijden bij de junioren vrouwen. Als dat geen voorteken is...

Bijna alles wat AvdB de afgelopen jaren aanraakte veranderde in 24 karaats goud. Maar de geboren Hasseltse werd nog nooit wereldkampioene. Tegen de klok werd de tweede plaats zowel in 2015 als vorig jaar het hoogst haalbare. In Bergen was Van Vleuten slechts twaalf tellen sneller. In Richmond scheelde het drie jaar geleden slechts tweeënhalve seconde.

Dit jaar won Van der Breggen twee dagen na de door haar gewonnen Ronde van Vlaanderen de opener van de Healthy Ageing Tour. Het is de enige tijdrit die AvdB dit seizoen heeft kunnen winnen. In andere proeven tegen het uurwerk was het verdict (op een derde plaats in de slottijdrit van de Boels Ladies Tour na) steeds hetzelfde. 

Tweede.

Toen ze na de ploegentijdrit van afgelopen zondag een verse zilveren medaille om haar nek gehangen kreeg vatte ze het zelf mooi in vier woorden samen: "Story of my life." Gelukkig heeft Van der Breggen alle kwaliteiten in huis om dit levensverhaal te herschrijven. Zowel in de tijdrit als in de wegrit behoort een medaille zonder twijfel tot de mogelijkheden.

De jacht op goud blijft voortduren voor Anna van der Breggen.

De ervaringsdeskundige

In 2013 werden werden de wereldkampioenschappen in Florence georganiseerd. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar voor aanvang van dat WK had Nederland in het derde milennium na de geboorte van Christus nog geen enkele podiumganger bij de elite vrouwen afgeleverd. In 1999 was Van Moorsel de laatste mondiale tijdritkampioene en daar bleef het lange tijd bij.

Gelukkig was daar toen Ellen van Dijk. De Woerdense kende op het biljartvlakke parkoers geen genade met de concurrentie en ze werd op 24 september 2013 de trotse eigenaresse van een regenboogtrui met een daarop gedrukte stopwatch.

In de daaropvolgende jaren reeg ze de chronozeges aan elkaar, maar op de mondiale titelstrijd lukte het steeds niet. Slaagt haar missie in 2018 wel? Dan zal werkelijk ieder detail moeten kloppen. 

Zo ziet geluk eruit: Ellen van Dijk poseert met Anneke en Nico. Zit er dit jaar een soortgelijke foto in?

De verrassing

In bijna ieder ander land zou ze voor kopvrouw mogen spelen, maar in Nederland is Lucinda Brand vierde keus. Het zegt niet zo zeer iets over Brand, maar wel over Nederland als wielerland.

Brand is zeker geen geboren tijdrijdster, maar ze is het wel steeds meer geworden. Er is in de loop der jaren flink gesleuteld aan haar positie en ook de tijdritvoorbereiding is een stuk obsessiever geworden. Dit resulteert steeds vaker in goede uitslagen.

Uitschieters dit jaar zijn de derde plaats op het Nederlands kampioenschap en in de klimtijdrit van de Giro Rosa. Haar laatste tijdrit in de vrouwenronde van Nederland was dan weer een vrij dramatische bedoening. Ze schoof tijdens de slottijdrit in een bocht onderuit en kon ze een goed klassement vergeten. Gelukkig viel de schade mee, zodat deelname aan het WK niet in gedrang kwam.

Volgens het cliché levert een slechte generale in ieder geval een prima repetitie op. Als dat inderdaad zo is moeten vrienden en bekende aan de buis gekluisterd zitten. als ze in Oostenrijk haar superbenen heeft ondergeschroefd kan de Rotterdamse heel ver komen.  

Lucinda Brand: gevaarlijke outsider als ze beschikt over superbenen.

En verder?

Naar een hoop nobele onbekenden en mindere godinnen zitten er bij de 48 andere rensters die aan de start zullen verschijnen ook rensters die een oranje gekleurd podium kunnen voorkomen. 

Vooral uitkijken is het naar de Amerikaanse selectie. Eén vrouw in die ploeg doet het wat de statistieken betreft namelijk nog beter dan Annemiek van Vleuten. Amber Neben - wereldkampioene in de Olympische jaren 2008 en 2016 - won immers vier van de vier tijdritten waaraan ze dit jaar deelnam. Een honderd procent score voor de intussen 43-jarige.

Het leven heeft veel uitdagingen in petto voor Neben. Als vierjarige kreeg ze te horen dat ze waarschijnlijk zou sterven aan hersenvliesontsteking. Ze overleefde, en zelfs de voorspellingen van de artsen dat ze doof zou zijn en blijvende hersenschade zou oplopen in het geval dat ze zou overleven bleken niet te kloppen.

Ook een zes maanden durende dopingschorsing (besmette supplementen veroorzaakten volgens haar de positieve test op Nandrolon), een melanoom en diverse botbreuken konden haar niet klein krijgen. Het is welbeschouwd een wonder dat de Californische nog altijd fietst, maar ze fietst. En hard ook.

Hoewel er al twee wereldtitels tegen de klok op haar palmares staan heeft ze nu nog één groot doel: Jeannie Longo uit de geschiedenisboeken rijden. De legendarische Française werd in 2001 op 42-jarige leeftijd voor het laatst de beste van de wereld. Neben tikte afgelopen februari de 43 aan. Kortom: tijd om die derde regenboogtrui te veroveren.

Het lijkt een schier onmogelijk karwei om de Nederlandse selectie te verslaan. Maar Neben heeft in haar leven wel voor hetere vuren gestaan...

Ook Tayler Wiles (hoewel ze viel in de Tour de l'Arèche) en Leah Thomas (winst in de Chrono Champenois) etaleren de laatste tijd een prima vormpeil, waardoor het ontbreken van het monstertalent Chloé Dygert nog niet eens een heel groot gemis hoeft te zijn voor Team USA. 

Ook Duitsland heeft met Trixi Worrack (ijzersterk in de ploegentijdrit en bij de Europese Kampioenschappen in Glasgow derde achter Van Dijk en Van der Breggen) en Lisa Brennauer (de wereldkampioene van 2014) twee ijzers in het vier. 

Denemarken rekent op de jonge hardrijdsters Pernille Mathiesen en Cecilie Uttrup Ludwig. Nog meer dan hun Duitse collega's zullen ze een regelrechte wonderdag moeten hebben willen ze aanspraak maken op een podiumplek. En dat geldt ook voor de overige dames in onderstaande favorietenlijst.

Kortom: ze zorgen bij de organisatie maar beter dat ze het Wilhelmus al ergens klaar hebben staan.

Favorieten individuele tijdrit elite vrouwen volgens Wieler Revue

*****

Annemiek van Vleuten

****

Anna van der Breggen, Ellen van Dijk

***

Lucinda Brand, Amber Neben, Lisa Brennauer

**

Leah Thomas, ​​​​​​​Trixi Worrack, Audrey Cordon-Ragot, Pernille Mathiesen

*

Tayler Wiles, Leah Kirchmann, Alena Amialiusik, Georgia Williams, Cecilie Uttrup Ludwig, Elisa Longo Borghini, Ann-Sophie Duyck,

Belangrijkste starttijden

14.46.00 Lucinda Brand

14.47.30 Tayler Wiles

14.58.00 Leah Kirchmann

15.01.00 Georgia Williams

15.02.30 Juliette Labous

15.04.00 Elisa Longo Borghini

15.05.30 Pernille Mathiesen

15.07.00 Ellen van Dijk

15.08.30 Lisa Brennauer

15.10.00 Leah Thomas

15.22.00 Emilia Fahlin

15.23.30 Margarita Victoria Garcia Canellas

15.31.00 Anna van der Breggen

15.32.30 Alena Amialiusik

15.37.00 Lotta Lepistö

15.40.00 Hayley Simmonds

15.41.30 Karol-Ann Canuel

15.43.00 Ann-Sophie Duyck

15.49.00 Audrey Cordon-Ragot

15.50.30 Elena Pirrone

15.52.00 Cecilie Uttrup Ludwig

15.53.30 Trixi Worrack

15.54.00 Amber Neben

15.56.30 Annemiek van Vleuten

Check hier de volledige startlijst.