Retro: Cadel Evans wint zinderende Girorit op wegen Strade Bianche

Evans heeft sowieso een uitgebreide geschiedenis met de Giro d'Italia. De Australiër brak door op de weg in zijn eerste grote ronde. Lange tijd leek hij in 2002 zelfs mee te strijden om de eindzege in de Giro, maar door een inzinking op de weg naar Folgaria viel hij weg uit de top tien van het klassement. Het zou tot 2010 duren voor Evans weer zou terugkeren naar Italië. 

Dat jaar won hij dus zijn eerste en enige rit in de Giro. En wat voor één. Door de regenachtige omstandigheden en de grindwegen was geen renner meer te herkennen. Door de veeleisende wegen bleven alleen de besten over voorin. Hoewel: roze trui drager Vincenzo Nibali en ploeggenoot Ivan Basso wisten het niet te bolwerken aan kop te blijven. 

Op nog maar eens een zwaar stuk besloot Vinokourov te demarreren. Evans, op dat moment in de regenboogtrui, besloot mee te gaan en nam gedecideerd de kop over met nog zo'n tien kilometer te gaan. Later wisten ook David Arroyo, John Gadret, Marco Pinotti, Stefano Garzelli en Cunego weer aan te sluiten. 

Vino en Evans waren duidelijk de sterksten van de groep, want het tweetal wist meerdere keren een (klein) gaatje te slaan. Maar even vaak kwam er wel weer iemand terug, bijvoorbeeld die dekselse Arroyo. Op de spekgladde wegen van Montalcino had Evans uiteindelijk nog het meeste over in de sprint. Cunego en Vinokourov strandden in zijn wiel. 

Desondanks waren zij niet de grote verliezers. Vinokourov kreeg zelfs na de etappe het roze omgehangen en boekte bovendien tijdswinst op een groot gedeelte van zijn concurrenten. Voornamelijk Nibali, Basso, Michele Scarponi en Carlos Sastre moesten veel toegeven aan de streep.