Voorbeschouwing: Trofeo Alfredo Binda - Comune di Cittiglio 2018

In de twee openingsmanches om de Women's WorldTour werd het peloton geplaagd door niet al te plezierige omstandigheden. De modder was zowel in de Strade Bianche als de Ronde van Drenthe van de partij. Ook op de afspraak? Boels-Dolmans. In de heroïsche witte wegen-klassieker triomfeerde Anna van der Breggen na een fenomenale solo. En in de wedstrijd over de Drentse hobbelpaden toonde Amy Pieters zich de sterkste in de eindsprint.

Voor de derde WorldTour-wedstrijd van het jaar trekt de karavaan weer naar Italië. Niet voor hun versie van Milaan-Sanremo (die wedstrijd is al meer dan tien jaar ter ziele), maar meer een Ronde van Lombardije. De Trofeo Alfredo Binda - Comune di Cittiglio is een vaste afspraak voor het vrouwenpeloton.

Niet ver van het Lago Maggiore wordt op 11 augustus 1902 Alfredo Binda geboren in Cittiglio. Sommigen kenden hem als bespeler van de trompet, maar hij is toch vooral bekend van zijn prestaties op de fiets. En terecht ook. Op zijn erelijst prijken drie wereldtitels, twee Milaan-Sanremo's, vier rondes van Lombardije en vijf rondes van Italië. Om maar te zeggen: die man kon echt een houtje fietsen.

De koers in en om Cittiglio staat al sinds 1974 bijna onafgebroken op het programma. In de jaren negentig leek de koers een stille dood te sterven. Gelukkig zette de gemeenschap de schouders eronder en kon de wedstrijd in 1999 worden gereanimeerd. Sindsdien is de Trofeo Binda elk jaar van de partij. In 2008 kreeg de wedstrijd het wereldbekerstatuut en in 2016 was het niet meer dan logisch dat deze koers het label 'WorldTour' zou krijgen. 

Dit jaar is er goed nieuws voor de thuisblijvers, want de kans is zeer groot dat de koers goed in beeld wordt gebracht. Waar de meest fanatieke wielervolgers het de afgelopen jaren moesten doen met een niet altijd even strakke stream op YouTube is er nu meer dan goede hoop op een goede liveregistratie. Zo is de wedstrijd vanaf 14.35 uur te volgen via RAI Sport. Ook op de Eurosport Player wordt de race getoond. Nee, het vrouwenwielrennen is nog niet waar het wil (en moet) zijn, maar laten we het postief zien; elke stap in de juiste richting is er één. 

Laatste tien winnaars

2008 - Emma Pooley

2009 - Marianne Vos

2010 - Marianne Vos

2011 - Emma Pooley

2012 - Marianne Vos

2013 - Elisa Longo Borghini

2014 - Emma Johansson

2015 - Lizzie Armitstead-Deignan

2016 - Lizzie Armitstead-Deignan

2017 - Coryn Rivera

Parkoers

De start wordt gegeven in Taino. Van hieruit is het goed twintig kilometer naar de meet. Gelukkig heeft de organisatie in al haar wijsheid besloten om het niet hierbij te laten. Na de eerste finishpassage werkt het peloton een grote ronde van goed 33 kilometer af. Hierin zit de vier kilometer lange klim naar Cunardo. Deze eerste hindernis zal niet beslissend zijn, maar kruipt ongetwijfeld in de kleren.

Vervolgens wordt er weer koers gezet richting Cittiglio. Tijd om de plaatselijke watervallen te bezoeken hebben de dames niet, want in het tweede deel van de wedstrijd gaat om de knikkers. Dat tweede bedrijf wordt afgewerkt op een omloop van 17,8 kilometer. Hierin steeds de korte maar nijdige Via Sciareda en de scherprechter: de klim naar Orino. 

Na deze pittige kuitenbijter gaat het in dalende lijn weer terug naar Cittiglio. De laatste vijfhonderd meter op de Via Valcuvia, waar de finishlijn elk jaar ligt, lopen trouwens nog smerig omhoog. Als een sprint de wedstrijd moet beslissen (en dat is doorgaans het geval) is het voor de rensters die willen winnen zaak om goed te timen.

 Favorieten

Zoals u weet heeft Boels-Dolmans er de afgelopen koersen geen gras over laten groeien. Maar zoek in de Trofeo Alfredo Binda niet naar Amy Pieters of Anna van der Breggen. Beide dames slaan deze Italiaanse klassieker namelijk over om zich te richten op de komende wedstrijden in België. 

"Het Women’s WorldTour-klassement is nooit een doel op zich voor mij en was het dat ook niet vorig jaar," legt Van der Breggen uit op de site van haar werkgever. "Ik kies altijd de wedstrijden uit waarin ik voor de winst wil gaan en als dat betekent dat ik daarmee de Women’s WorldTour leidt, dan is dat gewoon een bonus." 

Kan de hegemonie van Boels-Dolmans in het Italiaanse land worden doorbroken? Het is de vraag waarmee deze voorbeschouwing werd geopend. En het antwoord op die vraag zou heel goed 'ja' kunnen zijn. Zeker nu Lizzie Deignan deze week meldde dat ze dit jaar geen wedstrijden meer zal rijden omdat ze zwanger is. Hoewel Deignan het babygeluk natuurlijk wordt gegund is het wel een aderlating voor de ploeg. 

Gelukkig kan de formatie nog andere troeven uitspelen. Wat te denken van Megan Guarnier? In 2016 was ze al tweede achter Deignan en er zijn weinigen die raar zullen opkijken als de Amerikaanse het dit jaar weet klaar te spelen. 

Maar misschien nog wel meer favoriet is Chantal Blaak. Ze viel in Drenthe, maar vorig jaar liet ze in het Noorse Bergen al zien dat een valpartij niet per se het einde van haar winstkansen hoeft te betekenen. Daarnaast maakte ze indruk in de Strade Bianche met een uiterst knappe vierde plaats.

Om maar te zeggen: vlak Boels-Dolmans niet uit.

Maar er zijn heel wat kapers op de kust. Zo start Sunweb met titelverdedigster Coryn Rivera. Pocket Rocket wil ook dit jaar hoge ogen gooien, al is het de vraag of ze daar de kans toe krijgt. Het hele peloton weet immers dat het geen al te goed idee is om met haar naar de streep te gaan. Je moet van heel goeden huize komen om haar te kunnen kloppen.

Het heeft er alle schijn van dat de wedstrijd onder niet al te plezierige weersomstandigheden wordt afgehaspeld. Elisa Longo Borghini gedijt goed bij takkeweer. Vorig jaar won ze de Strade Bianche in de regen, en ook deze wedstrijd wist ze al eens te winnen toen het met bakken uit de hemel viel. Daarnaast is zij een kind van de streek. Haar woonplaats Ornavasso ligt aan de overkant van het Lago Maggiore, dus de wegen kent ze. 

Is de Wiggle HIGH5-renster de topfavoriet? Ze is in ieder geval één van de voornaamste kanshebbers. Haar beste vorm bewaart ze voor de Ardennen, maar Longo Borghini gaat ook in deze wedstrijd 'gewoon' meedoen om de zegebloemen. De concurrentie is alvast gewaarschuwd voor de vrouw in de Italiaanse driekleur.

Ter afsluiting van dit favorietenpraatje moet u nog even kijken naar de foto die bovenaan dit artikel staat. Achter Coryn Rivera ziet u een juichende Arlenis Sierra Cañadilla. Ze was zo ongelooflijk blij met haar tweede plek dat ze die gewoon moest vieren. Die uitbarsting van pure blijdschap zorgde voor misschien wel de meest memorabele finishfoto van 2017.

Het is voor de Cubaanse niet gemakkelijk om in Italië, zo ver van haar thuisland, te leven. In 2017, haar eerste jaar bij Astana, boekte ze diverse aansprekende resultaten, maar mentaal was het een zeer zwaar jaar. Gelukkig heeft dat haar er niet van weerhouden dit jaar weer de oversteek te wagen. In Drenthe reed ze al twee keer top tien, en in Cittiglio zou de veelzijdige Sierra zomaar de hoofdvogel kunnen afschieten.

Als dat geen mooie finishfoto oplevert weten wij het ook niet meer.

Favorieten Trofeo Alfredo Binda - Comune di Cittiglio volgens Wieler Revue

*****

Elisa Longo Borghini

****

Katarzyna Niewiadoma, Chantal Blaak

***

Ashleigh Moolman-Pasio, Janneke Ensing, Pauline Ferrand-Prévôt

**

Arlenis Sierra Cañadilla, Coryn Rivera, Amanda Spratt, Marianne Vos, Marta Bastianelli, Elena Cecchini, Megan Guarnier

*

Audrey Cordon-Rogot, Cecilie Uttrup Ludwig, Sheyla Gutiérrez Ruiz, Hannah Barnes, Alicia González, Rasa Leleivyte, Eugenia Bujak, Margarita Victoria Garcia, Danielle Rowe, Shara Gillow, Lauren Kitchen, Lucy Kennedy, Leah Kirchmann, Alenia Amialiusik, Lucinda Brand