McCarthy is Viviani en Impey te snel af in Geelong

Jay McCarthy is de eerste Australische winnaar van de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Na 164 kilometer won de renner van Bora-Hansgrohe de sprint van een select gezelschap.

Jay McCarthy
  • BORA-hansgrohe BORA-hansgrohe
  • Jay McCarthy Jay McCarthy

De naar de oud-Tourwinnaar genoemde WorldTour-koers werd in de openingsuren gekleurd door een groep van vijf. Alexander Porter en Sam Welsford zaten erbij namens de Australische selectie en zij kregen Pavel Kochetkov (Katusha Alpecin), Lasse Norman Hansen (Aqua Blue Sport) en Robbert De Greef (Roompot - Nederlandse Loterij) met zich mee.

Bij het binnenrijden van aankomstplaats Geelong, bekend van het WK wielrennen van 2010, had het kwintet nog altijd een goede vijf minuten voorsprong. Deze verdween op de golvende lokale omloop als sneeuw voor de Australische zon, die zorgde voor een temperatuur van om en nabij de veertig graden celsius. Het was echter pas in de laatste ronde dat de gehele kopgroep eraan was voor de moeite.

De laatste beklimming van Challambra Crescent leverde een kopgroep van negen man op. De latere winnaar kreeg het gezelschap van Tour Down Under winnaar Daryl Impey (Mitchelton-SCOTT), Dries Devenyns (Quick-Step Floors), Simon Gerrans (BMC), Pierre Latour (AG2R La Mondiale), Daniel Oss (Bora-Hansgrohe) en LottoNL-Jumbo-duo Robert Gesink George Bennett.

Ook Esteban Chaves (Mitchelton-SCOTT) was mee met dit groepje, waarvan de voorsprong nooit groter werd dan een seconde of vijftien. De goedlachse Colombiaan probeerde in de ultieme finale met een solo de overwinning te grijpen, maar zijn inspanning strandde in de laatste kilometer. Niet veel later wist een tweede groep met onder meer Elia Viviani aan te sluiten.

Katusha Alpecin-coureur José Gonçalves waagde een ultieme poging in de laatste hectometers, maar McCarthy was bij de les. Hij sprong direct in het wiel van de Portugees en ging er even later op volle snelheid overheen. En niemand was in staat om hem van zijn eerste seizoenszege af te houden. Elia Viviani kwam vanuit de achtergrond nog het dichtst.

Een dag eerder viel er voor de wielersupporters Down Under ook al wat te juichen. Chloe Hosking wist toen namelijk de vrouwenversie dankzij een machtige sprint op haar naam te schrijven. Dat deed de renster van Alé Cipollini voor Gracie Elvin (Mitchelton-SCOTT) en Giorgia Bronzini, die in 2010 in de Australische kuststad nog naar de wereldtitel reed.