En dat leverde natuurlijk een blije Van der Poel op, die kort na de finish meteen in de armen van grootvader Raymond Poulidor vloog. "Ik had dit klassement nog nooit gewonnen", begon hij naderhand tegen Sporza. "En dat terwijl dit van de drie regelmatigheidsklassementen wel het meest prestigieuze klassement is. Daarom ben ik blij met deze eindzege."
Even leek een vreemde fietswissel nog roet in het eten te gaan gooien voor wat betreft de winst in Frankrijk. Van der Poel reed namelijk zijn materiaalmannen glad voorbij in de materiaalzone. "Ik had ze gevraagd om achteraan in de wisselzone te gaan staan, maar ze stonden op de een of andere manier wat verder van voren. Ik hoorde geroep en geschreeuw, waarna ik wist dat ik te ver was gereden."
Wout van Aert sloeg een gaatje, maar dat werd even snel weer dicht gereden door MvdP, waarna hij een bijna traditioneel wordende solo inzette. Volgende week in Hoogerheide wordt de laatste Wereldbeker-manche gereden, maar voor Van der Poel staat het vizier op Valkenburg, begin februari. "De belangrijkste cross komt er nog aan, dat is iets waar ik naar uitkijk", besloot de Nederlander.