Na haar zoveelste wereldtitel, terugblikken: de eerste regenboogtrui van Marianne Vos in 2004

In 2004 is Marianne Vos eerstejaars junior. In Verona, waar de wereldkampioenschappen wielrennen dat jaar worden gehouden, rijdt ze naar haar eerste wereldtitel.

Vos pakt goud met bekende namen naast zich op podium

Hoewel Vos al in de openingsfase van de koers kortstondig in het offensief reed kwam alles aan op de laatste ronde van 14,75 kilometer. Een groep van om en nabij dertig rensters maakten nog kans op de het winnen van de regenboogtrui. De Nederlandse equipe hoopte na wereldtitels van Suzanne de Goede (2002) en Loes Markerink (2003) nu voor het derde jaar op rij de wereldtitel bij de junior vrouwen te grijpen.

Op de beklimming van de Toricelle ging de dan 17-jarige Vos nogmaals op de pedalen staan. Ditmaal was ze definitief weg. Mede dankzij de steun van de Nederlandse selectie in de achtergrond kon Vos in de slotkilometers vooruit blijven. Aan de meet was de voorsprong op de nummer twee, ene Marta Bastianelli (nog een bekende naam van nu), een halve minuut. Goud voor Vos! En het zou verre van de laatste keer zijn dat het wielerjournaille die zin zou mogen opschrijven.

Op plek nummer drie zagen we trouwens nog een toekomstige Nederlandse topper. Ene Ellen van Dijk reed achter de juichende Vos naar de bronzen medaille.

En twintig jaar later pakte ze dus gisteren in Leuven haar veertiende wereldtitel in de elitecategorie, in vier verschillende disciplines. Naast titels op de weg, de baan, de cross voegde ze ook een regenboogtrui in het gravel aan haar palmeres toe door Lotte Kopecky te verslaan in een sprint a deux.