Tour de France | Caleb Ewan wint en geeft Lotto-Soudal reden tot juichen na alle miserie

Een klassieke sprintersrit (alhoewel er stiekem aardig wat hoogtemeters afgelegd moesten worden): groepje weg, groepje bijhalen en sprinten maar!

caleb ewan
  • Caleb Ewan Caleb Ewan

De renners treffen het nog niet echt met het weer. Na een eerste dag in regen, was het de eerste uren van de etappe opnieuw nat in de etappe van Nice naar Sisteron. De renners besloten het relatief rustig aan te doen in de rit die vooraf bestempeld werd als een kans voor de sprinters.

Uiteraard was er eerst wel een groepje vluchters. Drie man kozen het hazepad: Jerome Cousin, Anthony Perez, Benoit Cosnefroy (in eerste instantie zat Oliver Naesen er ook bij, maar die liet zich al snel terugzakken). Die laatste twee zijn verwikkeld in een gevecht om de bolletjestrui en dat was voor hen dan ook de reden om mee te zitten.

Het bolletjesgevecht werd beslecht in het voordeel van Perez, maar toen sloeg voor hem het noodlot toe: hij reed lek in een afdaling, viel en moest opgeven met een gebroken sleutelbeen. Cosnefroy geloofde het wel nadat de bergpunten op waren en zo reed Jerome Cousin moederziel alleen aan kop van de wedstrijd, wetende dat hij op een bepaald moment toch weer bijgehaald zou worden.

Dat gebeurde op kilometer van de meet. Iedereen kon zich op gaan maken voor een massasprint. Daarin was het kijken naar de verrichtingen van Cees Bol, die in de eerste etappe knap derde wers. De Zaandammer had met nog een kilometer te rijden een mooi Sunweb-treintje voor zich uitrijden, maar in de sprint zelf raakte hij een beetje ingesloten en kwam er niet aan te pas. Hij werd uiteindelijk nog zevende.

Sam Bennett leek er aanvankelijk met de zege vandoor te gaan, maar Caleb Ewan gaf Lotto-Soudal kwam als een duveltje uit een doosje nog langszij en gaf Lotto-Soudal na al het slechte nieuws van deze Tour reden tot juichen. Ewan had verreweg de hoogste topsnelheid in de sprint.

De sprint

Top 20 van de etappe