Tour de France | Alles wat je moet weten over etappe 14: Clermont Ferrand – Lyon

Aanvalluhhh! (197 kilometer)

Hoewel koersorganisatie ASO de etappe als vlak heeft aangeduid, is de rit dat allesbehalve. De finale zal namelijk te zwaar zijn voor de sprinters en is meer geschikt voor punchers zoals Greg Van Avermaet en Philippe Gilbert. Voor de aanvallers is dit een van de dagen die ze met rood omcirkeld hebben in hun agenda. Het zal waarschijnlijk dan ook even duren vooraleer er een kopgroep ontstaat. In de beginfase liggen er twee uitermate geschikte obstakels op de route om een aanval op te zetten: de Monts du Forez en Col du Béal.

Na het voorspel wacht een flinke overgangsfase. Het is de vraag of alle ploegen vertegenwoordigd zijn vooraan en of de vroege vluchters hun gang mogen gaan. Die kans lijkt zeer aannemelijk. De finale is in Lyon en kan als zeer venijnig worden bestempeld. Het peloton wacht namelijk nog drie korte maar lastige klimmetjes. Eerst de Côte de la Duchère (1,6 kilometer à 4,1 procent), vervolgens de Montée de l’Observance (0,5 kilometer à 10 procent) en tot slot de Côte de la Croix-Rousse (1,8 kilometer à 4,5 procent). De top van deze klim ligt op zo’n vijf kilometer van de finish in Lyon. De Croix Rousse en Duchère vormden ook de finale in de veertiende etappe van 2013. De zege ging toen naar Matteo Trentin.

Kanshebbers

Thomas De Gendt, Greg Van Avermaet, Daryl Impey, Luis Leon Sanchez, Oliver Naesen.

Feitje

Matteo Trentin (2013) versloeg in Lyon Michael Albasini en Andrew Talansky na een sprint met twaalf

Historie

Lyon is op sportgebied in eerste instantie een stad van voetballers. Grote namen als Bernard Lacombe, Youri Djorkaeff, Eric Abidal, Karim Benzema en Nabil Fekir zagen hun eerste levenslicht in Lyon. Wielrenners uit de derde stad van Frankrijk zijn dunner bezaaid. Hubert Dupont en Sylvain Calzati (winnaar Touretappe in 2006) waren goede wielrenners, maar konden niet tippen aan de wielerster van Lyon: Jean Forestier. Forestier, bijnaam Coeur de Lyon, heeft onder meer Parijs-Roubaix, de Ronde van Vlaanderen en de eindzege in de Ronde van Romandië op zijn erelijst staan.

In het Vlaamse wielertijdschrift Bahamontes vertelde de inmiddels hoogbejaarde Forestier dat de zege in Parijs-Roubaix hem het meest dierbaar is. Daarnaast won Forestier drie ritten in de Tour de France, waarvan de eerste (1954) naar zijn eigen Lyon ongetwijfeld de meest speciale was. Die dag was hij de betere van Nederlander Hein van Breenen. Forestier werd die dag onthaald met spandoeken waarop dingen stonden als: Honneur à Jean Forestier. Forestier werd vier jaar later vierde in het eindklassement. Tegen Bahamontes: “Ik was een type Julian Alaphilippe. Ik had net als hij een punch en kon ook op de cols goed uit de voeten. Alleen mochten de bergen voor mij niet hoger zijn dan 1500 meter. Alaphilippe heeft hetzelfde probleem.”