Opinie | Patron Van der Breggen deelt cadeautje uit in Ronde van Vlaanderen

Het was een vreemd beeld in de vrouweneditie van de Ronde van Vlaanderen gistermiddag. De twee beste rensters ter wereld, Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen, hebben een op het oog beslissend gat geslagen in de finale van de belangrijkste klassieker van het jaar. Maar toch rijden ze niet door.

Van Vleuten en Van der Breggen

Op het moment dat de wereldkampioene aansluit bij Van Vleuten, houdt VDB de benen stil en worden ze lachend weer ingelopen door de verbaasde groep achtervolgers. Van der Breggen en Van Vleuten samen voorop in Vlaanderens mooiste. Een droomscenario, dat te vergelijken is met de tweestrijd die we zagen tussen Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Objectief bekeken hebben ze beiden er alle belang bij om te rijden. Van der Breggen is de snelste in de sprint, Van Vleuten omdat ze in dat geval verzekerd is van zilver en misschien wel meer. Groot is dan ook de verbazing bij een flinke schare televisiekijkers als Van der Breggen de benen stilhoudt op het moment dat ze het gat op Van Vleuten dicht. Er worden onderling grapjes gemaakt, de dames rijden bijna sur place, en ze worden even later breeduit lachend weer ingerekend.

Nee, het was eigenlijk voor de start al duidelijk: Van der Breggen wilde deze Ronde van Vlaanderen absoluut niet zelf winnen. Na al het werk dat ploeggenoten als Chantal Blaak, Amy Pieters en Jolien D'hoore in het verleden opknapten wil ze nu, in de herfst van haar carrière, wat terugdoen voor haar trouwe helpers.

Van der Breggen heeft al haar ambities al waargemaakt

Van Vleuten wist dit op voorhand en was ook niet verbaasd toen ze Van der Breggen op haar wiel zag plakken in de afdaling van de Nieuwe Kwaremont. Van Vleuten had achteraf beter kunnen doorrijden met Van der Breggen in haar wiel. Zo zou zij een tweede plaats veiliggesteld hebben en de morele winnares zijn van deze Ronde. Remember Maertens/De Vlaeminck in 1977.

Van der Breggen zou, net als De Vlaeminck destijds, haar plicht hebben gedaan en de sprint winnen. Maar blij zou ze met zo'n zege niet geweest zijn. Het is het lot van de sterkste renster van het peloton, die al haar ambities al heeft waargemaakt. Een renster voor wie winnen niet meer het belangrijkste is. Blijkbaar kan Van der Breggen het zich veroorloven cadeautjes uit te delen en doet ze dat ook het liefst in deze fase van haar carrière. Verdeel en heers!

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze Jolien D'hoore de Kwaremont wel op had willen duwen toen haar Belgische ploeggenote daar moest lossen. Nobel natuurlijk, en het tekent de onbaatzuchtigheid van Van der Breggen. Toch zie ik in de volgende editie van de Ronde van Vlaanderen (met publiek graag!) het liefst weer een duel op het scherp van de snede tussen de beste rensters van het peloton. Hoe waanzinnig knap de solo van Chantal Blaak ook was.

Columns
  • cor vos