Column | Kunnen we Thomas Dekker ooit vergeven? (En nee, dit gaat niet over doping) 

Nee, nee, nee. Nee! Deze column gaat niet over het dopingverleden van Thomas Dekker. Al had de Noord-Hollander al zijn Fuentes-bloedzakken met wodka gemixt tot een wel heel bijzondere Bloody Mary en het in één keer achterover geklokt in een dubieuze discotheek op Ibiza; het zal wel. Dekker bekende (deze Dekker wel..), prima. Schone lei.

De schermutselingen met Michael Boogerd en Steven de Jongh, die ontstonden na zijn uitgebreide bekentenis in het boek dat hij samen met Thijs Zonneveld schreef, stoorden me ook nooit zo. Ik kijk sinds het boek met iets andere ogen naar handdoekjes in hotels, maar dat was het ook wel. Bovendien, Boogerd en Dekker zaten afgelopen Tour de France weer aan één tafel over de koers te praten. Ook prima dus. Klein bier.

Het gaat over iets veel groters. Iets wat het wielrennen overstijgt. Een maatschappijontwrichtende kwestie waar we niet zomaar overheen moeten stappen, vind ik. Dus, daar komt-ie dan. Hou je vast, sluit deuren en ramen, zorg dat je kinderen dit niet lezen. Het volgende zinnetje kan schokkende passages bevatten.

THOMAS DEKKER DRAAGT UGGS.

Jazeker, van die pantoffellaarzen. Cowboys-met-koude-voeten-schoeisel.

Ik kwam erachter toen ik nietsvermoedend Instagram opende en de foto zag die je onder deze column ziet. Dekker laat vrolijk lachend een foto op z'n telefoon zien aan Laurens ten Dam, die vlees aan een stokje in z'n handen heeft. Op tafel staat een biertje. Gezelligheid troef. Ik had al bijna op het hartje gedrukt.

Maar toen ging m'n blik nog iets naar onder en keek ik opeens met meer afschuw naar mijn beeldscherm dan toen ik de befaamde handdoekjespassage uit Dekkers boek las. Ik checkte het een paar keer. Dit kon toch niet waar zijn?! Thomas Dekker is de hipste Vans, of Italiaanse lakschoentjes. Maar geen Uggs. Uggs is Bram de Groot. Jan Boven. Tom Leezer. Marc Lotz. Maar niet Thomas Dekker! Mijn hele wereldbeeld stortte ineen.

Het kan niet anders of Zonneveld en Dekker komen over een jaar of drie met een nieuw boek waarin Dekker spijt betuigt over deze donkere periode in zijn leven. Hoe hij door Laurens ten Dam een camper werd ingelokt en het van kwaad tot erger ging, met als tragisch dieptepunt de Uggs. Of misschien moet ik gewoon nog even wennen aan 'de nieuwe Thomas Dekker'. Dat kan ook.