Column | Weg met die Champs-Élysées uit de Tour! 

Tuurlijk, het is een prachtig beeld. De renners die Parijs binnenrijden. Die tunnel waar ze elk rondje doorheen rijden. Rondom de Arc de Triomphe. Het is haast symbolisch: de mannen die op hun fiets drie weken hebben afgezien in de Tour worden nu als glorieuze Romeinse gladiatoren binnengehaald op de Champs-Élysées.

Hemeltergend

Probleempje: het is ook dodelijk saai en een anti-climax van jewelste. Oké, dat rondjes rijden gaat nog wel en de sprint wordt mooi in beeld gebracht. Maar allemachtig, dat gedoe dat eraan vooraf gaat is ieder jaar weer even hemeltergend.

De flauwe grappen, de fotosessies, de champagne. Stop ermee! Tradities zijn leuk, behalve als ze helemaal niet leuk zijn. En dat gaat wel op voor die slotetappe in de Tour.

Voor komend jaar bieden de Olympische Spelen uitkomst. In verband met de voorbereidingen daarop, zit een Tourfinish in Parijs er niet in en wijkt de ASO uit naar Nice (met een slottrijdrit). Dat is helaas eenmalig.

Maar nu wil het geval dat er ook nog eens een fantastische aanleiding is om dit gedrocht van een etappe voor eens en altijd te verbannen: een tijd geleden kwam namelijk naar buiten dat de gemeente Parijs de Champs wil verbouwen tot een wandelgebied. Nu is dat ritje naar Parijs wel een wandeletappe in het begin, maar juist op de Champs gaat het toch behoorlijk hard - te hard om zomaar door een wandelgebied te sjezen.

Natte scheet

De aanleiding om van die laatste Tourdag voor altijd iets moois te maken. Weg met die natte-scheet-etappe naar Parijs vol schijtlollig gedoe. Naar NOS-commentator Joris van den Berg luisteren is al erg genoeg op dat gebied.

Wat mij betreft sluiten we de Tour ieder jaar af met een tijdrit. Maar iets anders mag ook hoor. Op de laatste dag nog een kasseienrit? Prima. Bergop finishen op het dak van de Tour, bijvoorbeeld de Galibier? Het lijkt me schitterend. Een rit door de rolling hills van de champagnestreek? Ook goed. Zolang de champagne maar ontkurkt wordt ná de rit in plaats van tijdens de rit.

Ik wil een wedstrijd en geen rondje om de Arc, een veredeld criterium. Daarvan zijn er na de Tour al genoeg.

Beeld: Cor Vos