Met Van Aert als absolute kopman trekken de Belgen naar het WK in eigen land. Een status waar hij blij mee is, vertelt hij in de Wieler Revue WK Special. "Ik ben blij dat hij dat durft uit te spreken, want dat geeft het nodige vertrouwen en daar voel ik me prettig bij", legt Van Aert uit.
"Ik denk ook dat ik de Belg ben met de meeste opties om de koers te winnen, in een sprint kan ik de koers ook afmaken. Anderzijds betekent het niet dat de andere zeven uitsluitend voor mij gaan rijden. Het is zo’n zwaar parkoers, je kunt het een beetje vergelijken met de Ronde van Vlaanderen. Het wordt vooral belangrijk om sterke mannen mee te hebben wanneer de koers uit elkaar spat, zodat we dan de controle kunnen houden. Maar toch, ik ben blij met het kopmanschap en denk dat ik die rol ook heb afgedwongen."
Kopman of niet, Van Aert heeft zelf geen invloed gehad op de selectie en dat is iets wat hij ook niet wil. "Ik zou het een ongezonde situatie vinden als er op voorspraak van mij bepaalde renners mee zouden gaan. Bondscoach Sven Vanthourenhout moet daar zelf akkoord mee gaan, want als bondscoach wordt hij ook afgerekend op de resultaten. Daarom is het beter dat hij die beslissing neemt."
Zoals gezegd, Van Aert verwacht dankzij het 'Ronde van Vlaanderen-achtige parkoers' een loodzware koers. Genoeg landen die de boel willen openbreken. "Landen die geen sprinter hebben, gaan met een kleine groep naar Leuven willen rijden. Juist omdat de fase waarin dat kan ver van de finish ligt, gaat de koers wel openbreken."
Zelf heeft hij de luxe dat hij zo goed als alle facetten van de wielersport beheerst. Met een lange solo, in een massasprint of in de sprint met een klein groepje. Van Aert kan op meerdere manieren winnen, een groot voordeel. Ook mentaal. "Ik hoef me niet echt ergens op vast te pinnen. Stel er wordt niemand afgereden, dan kan ik in de sprint nog winnen. Ik denk dat ik het voordeel moet behouden van het feit dat ik geen ideaal scenario nodig heb."
Tot slot blikken we nog even terug op de Spelen, waar hij in de wegwedstrijd het zilver won. Iets waar Van Aert zelf uiteraard ontzettend blij en trots op is, maar toch. De regenboogtrui is belangrijker. "In het wielrennen is dat toch iets bijzonders, want je kunt er een heel jaar mee rijden. Ik zet een olympische medaille er maar net onder. Het is niet zo dat in het wielrennen de Spelen de meest belangrijke wedstrijd is, waar je elke keer weer vier jaar op wacht."
Wil je het complete interview met Van Aert lezen? Koop dan onze WK Special!
- Cor Vos