Colbrelli wint sensationele Parijs-Roubaix, Van der Poel derde

• Sonny Colbrelli
• Florian Vermeersch
• Mathieu van der Poel

Waar moeten we beginnen? De koers werd in eerste instantie gekleurd door een grote groep vluchters, waarvan Nils Eekhoff (Team DSM) en Florian Vermeersch (Lotto-Soudal) samen met Max Walscheid van Qhubeka Nexthash de sterksten (of de gelukkigsten) bleken. Op een van de stroken ging Walscheid onderuit, waarna de Belg en de Nederlander samen overbleven. Andere namen in de achtervolgende groep: Jasper Philipsen en Greg Van Avermaet.

In het peloton kregen ondertussen de nodige grote namen te maken met pech. Zo schoof Peter Sagan onderuit en kreeg John Degenkolb te maken met pech. Op 115 kilometer van de meet toonden Wout van Aert en Mathieu van der Poel zich voor het eerst. Van Aert trok even brutaal door op de kasseien en niet veel later gaf Van der Poel er een lap op. Veel verschil maakte het echter niet. Omdat Deceuninck-Quick Step en Alpecin-Fenix in de personen van Tim Declercq allebei een pionnetje mee hadden in de groep achter Vermeersch en Eekhoff, vonden ze het wel even goed.

Bos van Wallers

In de (modder)strook van Haveluy-a-Wallers vond in het peloton een grote schifting plaats, met name omdat renners bij bosjes het skoekeloen in doken. Eenmaal op het beruchte Trouée d'Arenberg, het Bos van Wallers, ging het snel. Van de 2:45 voorsprong op het grote peloton hadden de leiders bij opdraaien van de strook nog een kleine twee minuten over. Daartussen nog de groep Van Avermaet/Philipsen. Halverwege de strook werd Wout van Aert opgehouden door een vallende renner voor hem, maar op miraculeuze wijze wist hij z'n fiets recht te houden.

Voor Mathieu van der Poel het signaal om de gashendel vol open te draaien en de groep in tweeën te scheuren en vol door te jassen. Opvallend: alleen Stybar wist namens Deceuninck-Quick Step het bos te overleven, maar hij zat wel in de groep Van Aert, die op ruim 20 seconden achterstand op Van der Poel en co. reden. Gelukkig voor hen duurde het niet al te lang voordat ze het gat gedicht hadden. Dit alles betekende wel slecht nieuws voor de koplopers, want stapje voor stapje liep hun voorsprong terug.

Van der Poel ontketend

Wat volgde was een korte periode van relatieve rust, met de nadruk op relatief uiteraard. Voorin smolt het samen, waarna het drietal Moscon, Van Asbroeck en een ijzersterke Florian Vermeersch voorop kwam. Ook daarachter, in wat we maar de groep Van Aert-Van der Poel noemen, vonden nog wat renners de aansluiting terwijl Van der Poel wisselde van fiets. Daartussen zat nog een groep met Greg Van Avermaet. Sep Vanmarcke ging helaas onderuit, maar gelukkig voor hem zagen we hem later terug in de groep Van Aert. Met behulp van Jonas Rickaert kwam Van der Poel ondertussen zonder ook maar te verpinken weer aansluiten bij de grote groep.

Op 70 kilometer van de meet vond VDP het welletjes geweest. Met een enorme versnelling ranselde hij de boel helemaal uiteen. Van Aert zat te ver achteraan en kon niet reageren. Wie wel kon reageren was Yves Lampaert. Zdenek Stybar en Heinrich Haussler sputterden nog even tegen, maar moesten al snel plooien. Echter, voordat ze de strook afdraaiden moest ook Lampaert de handdoek werpen. Nog 68 kilometer te gaan.

Een ontketende Van der Poel raapte vervolgens een groepje renners met onder meer Sonny Colbrelli op en trok vol door. Na een tiental kilometers sloten ze aan bij Van Avermaet en Philipsen en consorten, terwijl de groep Van Aert langzamerhand steeds meer terrein verloor. Op naar de volgende belangrijke stroken: Bersée en Mons-en-Pévèle.

IJzersterke Moscon

Op de strook van Bersée liet Moscon zijn vluchtmakkers achter. In de groep Van der Poel schoof Walscheid onderuit. Greg Van Avermaet werd opgehouden. Van der Poel kon, met Colbrelli en de Canadees kampioen Boivin in zijn zog, verder.

Een ijzersterke Gianni Moscon viel niet stil. Sterker nog, de Italiaan liep op de stenen van Mons-en-Pévèle seconde voor seconde weg van de anderen. Nadat Vermeersch en Van Asbroek werden opgeraapt door het groepje Van der Poel, besloot onze landgenoot het tempo nog maar eens in de hoogte te gooien. De achterstand op Moscon bij opdraaien van de kasseien van Templeuve: 1 minuut.

Niet veel later sloeg het noodlot toe voor leider Moscon. Lekke band achter! Gelukkig voor hem kwam de ploegleiderswagen te plaatse en op een nieuwe fiets kon hij z'n weg vervolgen, al kostte dit geintje hem zeker een halve minuut. En even later stapelden de problemen voor de Italiaan zich verder op, toen hij op een kasseistrook weggleed en onderuit ging. Met nog maar 13 seconden voorsprong leek hij een vogel voor de kat.

Carrefour de l'Arbre

Want de Italiaan leek, met de stroken van Camphin-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre in aantocht, weer weg te rijden van de vijf achter hem. Want niet onbelangrijk: wind vol in de rug. Op de eerste van het tweeluik ging Boivin onderuit, maar kwam de achtervolgers onder impuls van een ijzersterke Vermeersch weer iets dichter.

In het bochtige eerste deel van Carrefour de l'Arbre deed Van der Poel wat Marianne Vos gisteren deed: fabelachtig snel sturen. In no-time had hij het gat met de italiaan gedicht. Colbrelli versnelde even later, maar Van der Poel en Vermeersch konden reageren. Moscon had echter geen antwoord en was gezien. Een Italiaan, een Belg en een Nederlander. Dit drietal ging uitmaken wie Parijs-Roubaix zou winnen.

Zege Colbrelli

Op de stroken van Gruson en Hem gebeurde bij de drie koplopers niets en ze werkten goed samen. Toch wilde Vermeersch het niet op een sprint aan laten komen. Op drie kilometer van de meet plaatste hij een aanval, maar Colbrelli wist het gat eenvoudig te dichten en dus werd het sprinten op de wielerbaan.

Van der Poel ging op kop de laatste ronde in, met Colbrelli in het wiel. Vermeersch ging de sprint als eerste aan en leek even te winnen, maar de slimme Colbrelli wist hem nog te remonteren. Een steenkapotte Van der Poel werd uiteindelijk derde. Na afloop stortte een huilende en emotionele Colbrelli zich neer op het middenterrein. En ook Van der Poel, helemaal kapot, kon niets anders dan helemaal leeg neerstorten op het gras.