Interview | Moreno Hofland: ‘Ik kreeg onwijze buikpijn op de fiets, net of ik een kerstdiner op had’

• Moreno Hofland

Geruisloos is het goede woord. Moreno Hofland reed slechts drie koersen afgelopen seizoen. In al die races kwam hij niet aan de finish. Ook voorgaande jaren was de Brabander niet de renner die in 2014 een rit wist te winnen in Parijs-Nice. Dat had zijn specifieke oorzaken bleek dit jaar.

“Ik ben al een paar jaar aan het sukkelen met mijn gezondheid”, vertelt Hofland tegen Wieler Revue. “Ik was vaak ziek. Heel raar en ik kon het maar geen plek geven. Ik was zo vaak ziek dat ik vanzelf minder goed werd en zodoende raakte ik ook in de vergetelheid. De laatste keer dat ik me écht goed voelde was in mijn eerste jaar bij Lotto Soudal (2017, red.).”

Het gaat vanaf dat jaar steeds sneller bergafwaarts met Hofland. Soms heeft hij twee goede weken en in 2019 wordt hij nog tweede op het NK, maar die vorm kan hij nooit lang vasthouden. “Dan werd ik weer ziek. Ik liep constant tegen iets aan. Bij de herstart vorig jaar reed ik goede waardes, omdat ik rustig had kunnen opbouwen. Zodra de koersen begonnen was het wéér om zeep. Ik had al jaren het gevoel dat iets niet klopte, want het voelde niet zoals in het begin van mijn loopbaan.”

Kerstdiner

Met EF Education-Nippo-performancecoach Peter Schep gaat Hofland op zoek naar oplossingen, maar begin 2021 worden de klachten enkel erger. “In januari kreeg ik buikpijn op training. Ik dacht aan buikgriep en deed even rustig aan. Volgend trainingskamp hetzelfde bij pittige trainingen. Zo bleef dat doorgaan.”

Hofland probeert in eerste instantie andere voeding. “Maar het ging maanden op die manier door. Ik ben gluten gaan vermijden, eiwitten gaan vermijden. Niets hielp. Uiteindelijk ben ik doorverwezen naar het Sportmedisch Centrum Enschede. Daar hebben ze onder narcose een sensor in mijn darm geplaatst. Een dag later moest ik een inspanningstest doen op de fiets.”

"Als ik nu had moeten stoppen zonder dat ik het had geweten, dan was dat moeilijker geweest."

Bij die test wordt geconstateerd dat Hoflands maag niet genoeg zuurstof opneemt tijdens het leveren van inspanningen. “Mijn maag verteert niet goed en daardoor krijg ik buikpijn. Hoe langer en intenser ik boven hartslag 150 rijd, hoe erger de klachten. Het begint met een gevoel of je net een kerstdiner op hebt. En als ik meer forceerde had ik een week geen eetlust, kreeg ik diarree of zelfs koorts.”

Fijn wil Hofland het niet noemen, maar doordat hij weet wat het probleem is, kan hij de teleurstellingen van de voorbije jaren makkelijker een plekje geven. “Dit had ik in een mildere vorm al langer natuurlijk. Als ik nu had moeten stoppen zonder dat ik het had geweten, dan was dat moeilijker geweest. Dat vergeet je niet, zeg maar.”

Wereldtop

Eind juli weet Hofland zeker: hij zal noodgedwongen moeten stoppen als topsporter. “Een moeilijk besluit, maar aan de andere kant was dit een traject dat al langer gaande was. Het zat er ook aan te komen dat ik geen contract meer zou krijgen. Het besef dat het over is begint meer in te dalen nu iedereen weer begint met de voorbereiding op 2022. Het kriebelt, maar ik ben realistisch en weet dat het gewoon niet meer gaat lukken. Dit is wel een confronterende periode.”

Ook zijn carrière schiet de voorbije tijd regelmatig door zijn hoofd. Vooral het voorjaar 2014, waar hij door lijkt te stoten naar de wereldtop. “Ik won een rit in Parijs-Nice en op je 23ste denk je alleen nog beter te kunnen worden, maar dat blijkt dus geen zekerheid. Ik ben me nu aan het oriënteren op wat ik verder wil, maar ik ben er nog niet uit. Ik neem er de tijd voor.”