Column | Puck en Fem, de Wout en Mathieu van het vrouwenveldrijden (alleen kan ik hier niet kiezen voor wie ik moet zijn)

Ik heb er al eerder over geschreven: het vrouwenveldrijden is, zeker zonder Wout van Aert en Mathieu van der Poel als deelnemers bij de mannen, veel interessanter om te volgen. Dat ik dat vind, heeft niet in de laatste plaats te maken met twee jonge vrouwen over wie ik na zondag wel voorzichtig kan schrijven dat zij de komende jaren (heeeeel veel komende jaren, zo piepjong zijn ze nog met hun 19 jaar.) de Wout en Mathieu van het vrouwenveldrijden worden: Fem van Empel en Puck Pieterse.

Fem van Empel heeft voor de tweede keer dit seizoen een Wereldbeker gewonnen. In Flamanville was ze in de sprint net iets sneller dan Puck Pieterse.

Bekijk ook

Fem van Empel wint Wereldbeker Flamanville na heerlijke tweestrijd met generatiegenoot en vriendin Puck Pieterse

Het duel in Flamanville was daar alvast, in afwezigheid van de oudere toppers, een fijn voorproefje van. Waar Fem was, was Puck. Waar Puck was, was Fem. Als Puck met de wild wapperende rode manen versnelde pakte ze soms een paar meter, maar Fem reed er steeds stoïcijns weer naartoe. 53 minuten en 39 seconden hielden de twee vriendinnen elkaar in het oog, culminerend in een eindsprintje dat ook nog eens alles had.

Ik genoot, maar merkte ook dat ik de komende jaren een probleem ga hebben bij het kijken naar de vrouwencross. Een luxeprobleem, maar toch.

Kijk, bij Wout en Mathieu is het duidelijk voor wie ik ben. Hoe sympathiek Wout van Aert ook is; er staat wel - onterecht.. - een Belgisch vlaggetje achter z'n naam. Ik ben dus voor Mathieu. Want hoe Vlaams zijn tongval dan weer is; hij heeft met België qua nationaliteit evenveel te maken als een kameel met een rol ducttape (helemaal niks).

Puck en Fem zijn allebei zo Nederlands als wat. Qua koersgedrag en media-optredens is het ook allemaal dik in orde bij beide dames. Dus voor wie moet ik in vredesnaam zijn? (En kom niet aan met: gewoon voor allebei en aan het eind wint de sterkste wel. Ik wil voor iemand zijn als ik naar sport kijk!)

Zondag merkte ik al dat het lastig was. Toen Puck even leek te winnen vond ik dat helemaal prima, want Fem had immers al een wereldbekerwedstrijd gewonnen dit seizoen. Maar toen Fem alsnog aan het langste eind trok, bleek ik dat ook oké te vinden, want Puck verzekerde zich immers van het wereldbekerklassement voor beloften.

Op die manier wil ik niet nog tien of vijftien jaar naar ze kijken. Ik wil voor iemand zijn! Blanka Vas zal het leven vast soms vergemakkelijken als zij weer wat beter rijdt en zich ook in de strijd mengt, maar er zullen ook nog genoeg duels zonder Hongaarse bemoeienis komen waarbij ik niet voor Puck én Fem kan zijn.

Dus ik zit er sterk aan te denken om het hoofd van Puck op de ene kant van een munt te plakken en het hoofd van Fem op de andere kant. En dan voor iedere cross een toss - dat rijmt dus het is een goed idee. Degene wier gezicht boven ligt na het opgooien van de munt, kan die cross op mijn sympathie rekenen. Maar zo gauw ze over de streep zijn gekomen is het weer hup Puck én Fem.

P.S. Shirin, als je dit leest: ik ben je niet vergeten, maar je deed niet mee zondag en Puck en Fem is vanwege de twee éénlettergrepige namen ook gemaakt voor een duonaam. Maar uiteraard gun ik jou - en mezelf ook, want nog meer spanning - dat we het in de toekomst over De Grote Drie van het vrouwenveldrijden gaan hebben!

Op de hoogte blijven van al het wielernieuws, de achtergronden en de randzaken van het peloton? Volg ons op Facebook, Instagram of Twitter!

Daarnaast zijn we natuurlijk ook in geprinte versie te vinden in de kiosk, met veel uitgebreidere verhalen om heerlijk op de bank te lezen in de loze uurtjes van de koers.