De Brabantse Pijl werd gekenmerkt door het slechte weer. In regenachtige omstandigheden gingen Ludovic Robeet, Aaron Van Poucke en Ander Okamika ten aanval. Zij werden echter al snel weer bijgehaald, omdat het vrij snel koers werd. Op een van de vele heuveltjes ontstond al op meer dan zeventig kilometer van de meet een elitegroep. Mede doordat Remco Evenepoel flink aan de boom schudde.
De Belg kwam in een groep met onder andere Ben Turner, die niet mee wilde rijden omdat Pidcock in de achtergrond verzeild was geraakt. Daardoor gaf Evenepoel een duw aan de Brit en daarvoor kreeg hij een officiële waarschuwing van de organisatie. Uiteindelijk wist ook Pidcock over te steken. Er ontstond zodoende een groep met Pidcock, Evenepoel, Sheffield, Wellens, Teuns, Campenaerts, Turner, Barguil, Cosnefroy en Stannard.
Pidcock had met Sheffield en Turner twee teamgenoten vooraan, waardoor de ploeg in een luxepositie zat. Achter de kopgroep deden Israel-Premier Tech en Bahrain-Victorious het werk, maar zij konden het gat niet dichten. Die laatste ploeg deed dat overigens voor Teuns, die met een lekke band was weggevallen vooraan.
Evenepoel dreigde ook even de aansluiting te verliezen op een kasseistrook, maar hij wist samen met Barguil weer terug te keren vooraan. Op de zware Moskesstraat verloren wel Campenaerts en Stannard de aansluiting op een kleine dertig kilometer van de meet, zodoende bleven er vooraan nog zeven renners over waarvan drie van INEOS Grenadiers.
Op dezelfde keienstrook als een ronde eerder moest Evenepoel weer lossen, omdat hij als enige niet in het gootje durfde te rijden. Toch wist hij ook deze keer terug te keren vooraan, zodoende was het wachten op de laatste keer Moskesstraat. Daar waren Wellens en Sheffield de besten, maar moest Barguil de rol wel lossen. Toch kon ook de Fransman weer z'n karretje aanhaken.
Er wachtten nog twee klimmetjes, waaronder die richting de streep. INEOS Grenadiers had de touwtjes in handen met drie man vooraan en bij de ploeg leken ze te speculeren op een sprint met Pidcock. Maar op een bepaald moment reed Sheffield op kousenvoeten weg. De Amerikaan was ook al sterk op de klimmetjes en sloeg langzaamaan een beslissend gat.
Achter hem stopten Pidcock en Turner vakkundig af, waardoor de pas negentienjarige Sheffield zijn tweede zege van het jaar boekte. Het was wellicht nodig ook voor de Britse ploeg, want Pidcock en Turner sprintten niet meer mee voor het podium. In die sprint werd Evenepoel flink gehinderd door Cosnefroy en Wellens, die tweede en derde eindigden. De Belg werd echter gedeklasseerd voor het hinderen van Evenepoel. Daardoor eindigt Barguil als derde.
- Cor Vos