Jos van Emden koerst veel liever in Italië dan Frankrijk: 'Ik vind Fransen gewoon een vervelend volk, in Italië is iedereen vriendelijk'

Jos van Emden moet in extremis verstek laten geen deze Giro, terwijl hij zo van die koers houdt. Hij laat zijn hart spreken en dat spreekt duidelijk Italiaans in plaats van Frans... Mooie teksten!

jos van emden
  • Jos van Emden Jos van Emden

Jos van Emden zou zaterdag als invaller van de onfortuinlijke Robert Gesink voor de twaalfde keer in zijn loopbaan aan de start staan van de Giro, maar moet nu zelf ook verstek laten gaan met een coronabesmetting. Extra balen omdat hij zo graag koerst in de laars, en niet alleen omdat hij in 2017 de afsluitende tijdrit won waarin Tom Dumoulin de eindzege veiligstelde.

Wij spraken hem in 2020 over wielerland Italië - en waarom het er zo veel leuker is dan bijvoorbeeld in Frankrijk. Een lofzang op Italië van de de Jumbo-veteraan, die Italianen misschien nog wel leuker vindt dan vogels (we hebben overigens geen idee of de blauwe kiekendief ook in Italië voorkomt..)

Vergelijking Fransen en Italianen

Van Emden windt er geen doekjes om. Als wel meer wielerliefhebbers is hij verliefd op de Giro. Toen hij voor het eerst in de Giro reed, viel het verschil met de Tour hem meteen op.

"Ik bleek het land geweldig te vinden. De passie van mensen is prachtig om te zien. Ik was gewend om in Frankrijk te koersen en daar gaat het er anders aan toe. Dat hoef ik niet eens diplomatiek uit te leggen, want ik vind Fransen gewoon een vervelend volk."

Volgens Van Emden is het, hoewel de landen aan elkaar grenzen, een wereld van verschil. "“In het eerste de beste hotel vonden ze het een onwijze eer dat wij er verbleven. Het personeel liep af en aan om ons te bedienen. Een Espresso geen probleem, eencappuccino geen probleem. ’s Avonds kwamen de obers je spaghetti met twee vorken op je bord scheppen. Dat is een schouwspel en vind ik mooi om te zien."

Het voelt zelfs een beetje als vakantie om in Italië te koersen. "Als ik in het voorjaar de Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo rijd dan kost het me mentaal geen enkele moeite om van huis te zijn. Sterker nog, ik zie het als een soort voorjaarsvakantie. In Italië is iedereen vriendelijk en je kunt met ze praten zonder dat je de taal spreekt. Al gooi je er maar een paar woorden tussen of je laat je Bianchi-fiets zien dan zijn de mensen al tevreden. In Italië is er geen barrière."

Een uurtje Italianen kijken

Van Emden mijmert verder alsof hij de vertegenwoordiger is van het plaatselijke VVV-kantoor van pakweg Perugia. Hij verkoopt het land als een missionaris vroeger het ware geloof verkondigde.

"Italianen zijn artiesten. Ga eens op een bankje zitten en een uurtje mensen kijken. Alleen al de begroeting is een groot spektakel. Je kunt honderd meter van elkaar verwijderd zijn, maar door non-verbale communicatie hele gesprekken volgen."

"Ik ben vorig jaar begonnen met Italiaans te leren. Ik heb een boekje uitgeleerd, maar ben het helaas weer wat vergeten. Verder vind ik het schitterend hoe druk Italianen zich maken in het verkeer. Dat herken ik uit de koers, want daar heb je die druktemakers ook. Dan werkt het meer op m’n zenuwen, haha."

Beeld: Cor Vos