Hij lijkt schijnbaar geruisloos door het peloton te sluipen. Zijn naam duikt vrij weinig of eerder vluchtig op in lijstjes, bij favorieten, bij voorbeschouwingen en tijdens nabesprekingen. En toch is Ethan Hayter een fenomeen, een overzeese tornado die zich in de debatten van heel wat disciplines mengt.
Als 23-jarige heeft hij overwinningen en ereplaatsen zat, maar om een of andere reden worden die al te makkelijk over het hoofd gezien. Letterlijk een schaduwfavoriet dus. Als hij Olav Kooij of Arnaud De Lie heette, hadden we er allang een reportage over gemaakt…
Ethan Hayter dus, 23 jaar, Ineos-adept. Was degene die Wout Van Aert het dichtst benaderde in de eerste rit van het Critérium du Dauphiné. Dezelfde kerel die Van Aert vorig jaar in de najaarse Tour of Britain meermaals het leven zuur maakte in potige sprinten. Er komt een tijd dat hij de Belgisch kampioen vloert. En daar moeten we dan niet verbaasd over zijn, want hij dook al vaker als eerste over de lijn.
Hij sprint niet alleen als een schicht, hij kan ook een aardig stukje de limieten van de klok opzoeken. Nog zo een discipline waarin hij op Van Aert lijkt. Bewijzen? Won de proloog in de Ronde van Romandië, over 5 km. Werd ook derde in de tijdrit in de Algarve over 32 km, na de onversneden wereldtoppers Evenepoel en Küng. Op het WK tussen Knokke-Heist en Brugge versierde hij trouwens een achtste stek.
Bovendien rijdt hij niet verloren in de weinige kasseiklassiekers die hij reed. Zijn naam duikt niet meteen op in de spits van de wedstrijd, maar wel in de eerste groepjes daarachter.
Geen sukkel, allesbehalve. Het laatste wat we mogen doen is Ethan Hayter ‘underestimaten’.
- Cor Vos