🎥 Retro: renners moeten tijdens apocalyptische Giro 1988 door sneeuwstorm op Passo di Gavia

5 juni 1988. Bij de start van de 14e Giro-etappe in Chiesa in Valmalenco ziet het weer er niet al te best uit. Niemand had echter kunnen voorspellen met welke apocalyptische toestanden ze later in de etappe moesten afrekenen.

Het peloton werd die dag over Passo di Gavia gestuurd. Een loodzware klim van 19.6 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7.4%. En een top op maar liefst 2621 meter hoogte! De bergpas in de Italiaanse Alpen is één van de allerhoogste in Europa.

Op dergelijke hoogte kan het in mei, en zelfs in juni, wel eens sneeuwen. Dat hebben de renners in de Giro van 1988 aan den lijven mogen ondervinden. De sneeuw viel met bakken uit de lucht en de renners moesten onmenselijke temperaturen rond het vriespunt trotseren.

Slechts een vierde van het peloton bereikte toen de finish in Bormio. De rest raakte bevangen door de koude en gaf op. De Nederlander Johan van der Velde leek daar (in eerste instantie) geen last van de ondervinden. In zomeroutfit bereikte hij als eerste de top van de Gaviapas.

(Lees verder onder de video)

Na vier kilometer dalen besloot Van der Velde om toch in de rennersbus te stappen, net als vele van zijn collega's. Op een paar kilometer van de streep stapten ze weer op hun fiets. De organisatie zag het door de vingers. Van der Velde bolde pas drie kwartier later over de streep, maar werd voor zijn epische beklimming wel bekroond met de bijnaam Uomo di Gavia (Man van de Gavia).

Een andere Nederlander, Erik Breukink won uiteindelijk de etappe. De Amerikaan Andrew Hampsten nam de roze trui over van de onderkoelde Italiaan Franco Chioccioli en schreef de eindzege op zijn naam.

Chioccioli moest na de finish weggedragen worden door zijn verzorgers. "Ik kwam over de finish en ik kon niet meer op m'n benen staan. Ook die avond en de dag erop had ik er nog last van. Ik had geen kracht meer om aan te vallen of het roze terug te pakken."