Dit zijn naast Tadej Pogacar de 7 renners die de dubbel Giro en Tour op hun naam schreven

1) Fausto Coppi (1949 en 1952)

Fausto Coppi is wellicht de meest mythische naam uit de wielersport. In 1940 won de gevleugelde klimmer zijn eerste Giro, maar daarna werd zijn loopbaan door de Tweede Wereldoorlog in de kiem gesmoord. Zo leek het, want na jarenlang in een krijgsgevangenenkamp te hebben doorgebracht kwam Coppi terug. En hoe! Hij won de Giro nog vier keer in 1947, 1949, 1952 en 1953. In 1949 en 1952 won hij daarbij ook nog de Tour. Het draagt allemaal bij aan de heroiek rond de publiekslieveling Coppi en zijn rivaal Gino Bartali.

2) Jacques Anguetil (1964)

In de Tour van 1964 herhaalde Anquetil het kunststukje van Coppi. In de Giro wist Monsieur Chrono al snel het roze te veroveren door de eerste tijdrit te winnen. Die voorsprong gaf de Fransman in het restant van de Giro niet meer uit handen.

Er ontspon zich een heroisch duel met zijn eeuwige rivaal Raymond Poulidor. Vooral de strijd op de Puy de Dome beklijfde. Uiteindelijk trok Anquetil aan het langste eind en realiseerde hij zo de dubbel.

3) Eddy Merckx (1970, 1972, 1974)

Uiteraard heeft Eddy Merckx de dubbel gerealiseerd en wel drie keer! In 1970, 1972 en 1974 wist Merckx zowel de Giro en de Tour in hetzelfde jaar te winnen. In 1974 werd hij ook nog eens wereldkampioen, wellicht zijn beste seizoen ooit.

Merckx won in totaal vijf keer de Giro en vijf keer de Tour. In de Tour moet hij dat record delen met Jacques Anquetil, Miguel Indurain en Bernard Hinault. In de Giro alleen met Fausto Coppi en de vooroorlogse Alfredo Binda.

4) Bernard Hinault (1982, 1985)

Ook de Fransman Bernard Hinault was niet voor een kleintje vervaard. 'De Das' kleineerde in 1982 de tegenstand, maar in 1985 had de Fransman het lastiger. In de Giro legde Francesco Moser hem het vuur aan de schenen, in de Tour moest ploegmaat Greg Lemond wachten op zijn Franse kopman, anders had het podium er in Parijs heel anders uit gezien.

5) Stephen Roche (1987)

Als we ooit van een boerenjaar mogen spreken dan was het wel het jaar 1987 van Stephen Roche. Niet alleen realiseerde de Ier met zijn sterke karakter de dubbel Giro-Tour, ook werd hij in het najaar nog eens wereldkampioen.

In de Giro weigerde Roche in dienst te rijden van de Italiaanse publiekslieveling Roberto Visentini, wat hem op flink wat hoon kwam te staan van de fanatieke tifosi. Toch haalde Roche het. In de Tour hield hij Pedro Delgado van het lijf.

6) Miguel Indurain (1992, 1993)

Miguel Indurain werd verweten saai te zijn, maar zijn palmares is dat allerminst. Twee maal de Giro en vijf maal de Tour prijken op zijn erelijst. In '92 en '93 won de zwijgzame Spanjaard beide rondes in hetzelfde jaar.

In 1992 had Indurain geen kind aan Claudio Chiapucci, een jaar later had hij het een stuk lastiger met Pjotr Ugrumov, maar toch haalde Indurain het.

7) Marco Pantani (1998)

Marco Pantani komt qua mythevorming het meest in de buurt bij zijn illustere landgenoot Fausto Coppi. De kale Italiaan bracht de tifosi in vervoering als hij in de bergen het mooie weer maakte. In 1998 won hij de Giro op grootse wijze en een paar maanden later reed hij gele trui drager Jan Ullrich compleet in de vernieling op de Galibier.