Column | Waar blijft de erkenning voor de klasse van Jonas Vingegaard?

Nadat Jonas Vingegaard door Tadej Pogacar op de Puy Mary werd gelost leek de Tour voor even 'voorbij'. De koele kikker binnenin het lijf van de kopman van Visma | LAB bleef echter extreem kalm, waarna zijn comeback op weg naar Le Lioran er een was om in te lijsten. In een dikke gouden lijst.

Beste klimmer

Je zou denken dat men lyrisch is over de prestatie van de man die in april nog meer in de kreukels lag dan de fiets van Aleksandr Vlasov afgelopen zondag. En dat men hem nu eindelijk wél tot Tourfavoriet bombardeert. Maar nee, niets van dat.

Opnieuw werd er gewezen naar andere factoren na het heldhaftige optreden van Vingegaard. Net als bij zijn twee Tourzeges, toen hij won dankzij 'het plan van Jumbo' of omdat Pogacar een 'slechte voorbereiding had', had hij de overwinning niet aan zichzelf te danken.

Ditmaal lag het aan een klassieke fout van UAE en het energietekort van de Sloveen. Ook de nadelen van de dubbel Giro-Tour voor in het vervolg van de Tour werden alvast genoemd, terwijl daar tot ritzege van Vingegaard nauwelijks over gesproken werd.

De erkenning in de knalprestatie van Vingegaard was opnieuw ver te zoeken. Dat terwijl de kopman van Visma | LAB op weg naar Le Lioran simpelweg bewees dat hij bergop nog steeds de beste van zijn generatie is. Met voorsprong. Daar waar de inspanning van Pogacar omsloeg van explosiviteit naar puur klimvermogen, werd duidelijk dat de Deen nog steeds de betere klimmer is (kijk alleen al naar hoe hij Roglic uit het wiel reed). En dat is eigenlijk al zo sinds de Mont Ventoux in 2021.

Slimste jongetje van de klas

In alle lagen van de wielersamenleving blijft de erkenning in de klasse van de Deen uit. Zowel bij de concurrentie, als bij de pers, de vaste volgers en sporadische kijkers. Je wordt voor gek aangezien als je roept dat Vingegaard de meeste kans heeft om de Tour te winnen...

Hij is als het slimste jongentje van de klas, maar er is niemand die het ziet, of wil zien. Zelfs de leraar niet. Wanneer hij zijn zoveelste 10 haalt op het proefwerk 'klimmen', haalt de rest zijn schouders op en huppelen ze vrolijk verder achter het populairste jongetje van de klas aan.

Maar hoe komt dat nu? Is het omdat hij zo'n extreem koele kikker is in vergelijking met zijn concurrenten? Worden zijn prestaties onderschat vanwege zijn 'normale gedrag'? Is het 'de tragiek van een niet zo mediageniek figuur' (dank, collega)?

Het zou best kunnen... Vingegaard is eigenlijk veel 'te normaal' in het hedendaagse wielrennen. Zo had hij op het verwijt geen ballen te hebben kinderachtig - doch grappig - op Remco Evenepoel kunnen reageren met: "Ik heb net zoveel ballen als Tourzeges" (dank, collega).

Maar nee, zo is Vingegaard niet. De emoties na afloop bewijzen dat hij ver boven de uitspraken en meningen van anderen staat. Hij trekt er zich niets van aan en is - terecht - alleen maar bezig is met zijn eigen prestaties bezig. "Yes, weer een 10 voor klimmen. En dat terwijl ik niet eens heb kunnen leren."