Jan Bakelants: 'Eddy kan op zijn achterste poten gaan staan, maar Pogacar is de beste aller tijden'

Na Strade Bianche, de Ronde van Catalonië, Luik-Bastenaken-Luik en de Giro d'Italia is de kans heel groot dat Pogacar ook de Tour de France gaat winnen dit jaar. In Het Laatste Nieuws legt analist Jan Bakelants Pogacar langs de Eddy Merckx-meetlat. "De vraag wordt gesteld: is dit de beste wielrenner aller tijden?"

Bakelants denkt van wel. "Eddy kan op zijn achterste poten gaan staan, maar ik vrees dat het antwoord 'ja' is. Natuurlijk blijft het moeilijk om vandaag te vergelijken met de periode Merckx, maar wat Pogacar doet, is toch fenomenaal. Bijna vier minuten sneller omhoog op Plateau de Beille dan het record van Marco Pantani uit 1998."

De vraag die de voorbije tijd ook werd gesteld: hoe kan dat in hemelsnaam ten opzichte van een renner die waarschijnlijk aan de EPO zat? Bakelants: "Moet ik twijfelen aan de brandstof waarop Pogacar rijdt? Ik heb daar geen reden voor. Zijn prestaties zijn zo constant: het hele jaar door en al zijn hele carrière."

"Ik ken geen enkel dopingproduct dat dit kan. Ik zie vooral verschillen met de aanpak van Lance Armstrong destijds: die was tijdens aanloopwedstrijden niet de renner die hij in de Tour was. In de Dauphiné was hij goed, maar in de Tour zelf was hij outstanding. Dat scheelde nog twintig procent, door zijn specifieke 'voorbereiding'. Bij Pogacar is er geen alarmbel die afgaat, hij is overal de beste."

Evenepoel

Bakenlants raadt dan ook aan om de Tour de France niet te bekijken met de wetenschap van wat er de voorbije tien, twintig en dertig jaar is gebeurd. "Die kennis is achterhaald. Ik heb zelf vijftien jaar in het profpeloton gezeten, maar die ervaring gaat niet op als we het over de eerste drie in het klassement hebben - die zijn zo buitengewoon."

"Ik spreek bewust over de top drie, want het zijn niet alleen Pogacar en Vingegaard, ook na Evenepoel gaapt een enorme kloof met de rest. Met het niveau dat hij vandaag haalt, had Evenepoel vijf jaar geleden altijd in de gele trui gereden."

Na de rustdag vervolgt de Tour de France met een vlakke rit. Het is de laatste kans voor de pure sprinters, maar doordat er een stevige wind vanaf de zijkant staat, belooft het een stressvolle dag te worden.