🎥 Historisch! Remco Evenepoel na tijdrit-goud nu ook olympisch kampioen op de weg

Remco Evenepoel is olympisch kampioen op de weg geworden. De Belg soleerde in Parijs naar het goud en werd daarmee de eerste wegwielrenner ooit die zowel de tijdrit als de wegrit won op de Spelen.

Van Sagan tot wielerexoten

De 274 kilometer lange Olympische wegwedstrijd ging van start in hartje Parijs. Vlak voor de Eiffeltoren, om precies te zijn. Niemand minder dan Peter Sagan kreeg de eer om de 89 renners, verdeeld over ploegen van maximaal vier coureurs, op symbolische wijze op gang te 'tikken'.

Een stukje verderop ging de koers officieel van start, waarna vijf wielerexoten zich losmaakten van het peloton. De groep der favorieten liet begaan, waarna Eric Manizabayo (Rwanda), Charles Kagimu (Uganda), Thanakhan Chaiyasombat (Thailand), Christopher Rougier-Lagane (Mauritius) en Achraf Ed Doghmy (Marokko) een voorgift kregen van maximaal twaalf (!) minuten.

Pas nadat Georgios Bouglas (Griekenland), Gleb Syritsa (Rusland), Elia Viviani (Italië) en Ryan Mullen (Ierland) een tegenaanval plaatsten, werd het peloton in gang geschoten. Terwijl de vier op weg waren naar de kopgroep, zorgden Tiesj Benoot (België), Mikkel Bjerg (Denemarken) en Daan Hoole (Nederland) voor controle in het peloton. Hierbij nam de Nederlander het meeste werk voor zijn rekening.

Lange tocht richting Parijs

De verenigde krachten van Hoole, Benoot en Bjerg zorgde ervoor dat de voorsprong van de koplopers rap terugliep. Zo snel als de voorsprong zich opbouwde, zo snel liep het ook weer terug. Ook toen de tegenaanvallers - inmiddels zonder Syritsa - aansloten bij de vroege vluchters.

Als onderdeel van de lange terugtocht richting Parijs, kregen de renners tussen kilometer 165 en 205 zes klimmetjes voor de kiezen. In deze heuvelzone ging het tempo verder omhoog en liep het gat naar de kop nog verder terug, waarna het bij een enkeling begon te kriebelen...

Niemand minder dan Ben Healy (Ierland) ging er op iets minder dan 90 kilometer van de streep samen met Alexey Lutsenko (Kazachstan) vandoor. Achter hen was het even hectisch, waarna Jan Tratnik (Slovenië) en Kévin Vauquelin (Frankrijk) ook een sprong waagden. Zij kwamen niet weg, maar Healy en Lutsenko wel, waarna zij de vroege vlucht al snel overvleugelden.

Hectische fase

De aanval van Healy en co luidde de finale voorzichtig in. Op de laatste twee heuveltjes voor Parijs was de controle in het peloton namelijk weg en zagen we continu tempoversnellingen. Ook Remco Evenepoel plaatste al een paar kleine aanvallen - op zo'n 70 kilometer van de aankomst.

Toen bleek dat niemand weg kwam, viel het peloton stil voor even stil. Lutesnko en Healy maakten van de gelegenheid gebruik om vooraan weer wat voorsprong op te bouwen. Veel kansen kregen zij hier niet voor, want ook in de vlakke aanloop naar het finalerondje was de controle in het peloton zoek.

In die chaos lukte het Valentin Madouas (Frankrijk), Fred Wright (Groot Brittanië), Stefan Küng (Zwitserland), Marco Haller (Oostenrijk), Michael Woods (Canada) en Jambaljamts Sainbayar (Mongolië) om te ontsnappen. Toen zij eenmaal weg waren,

Rondje-Montmartre

Op ongeveer 50 kilometer van de finish was de situatie als volgt: Lutsenko en Healy aan de leiding, met twintig tellen voorsprong op de zeven achtervolgers en een minuut daarachter het peloton, onder aanvoering van Tiesj Benoot.

Op dat moment draaiden de Olympiërs het lokale circuit op, met driemaal de beklimming van de Butte Montmartre (ruim 1 kilometer aan 6%) en nog twee lastige klimmetjes.

Aanval Mathieu!

Op de eerste passage van de kasseienklim plaatste Mathieu van der Poel een verschroeiende aanval. Dat deed hij precies op het lastigste punt van de helling. Wout van Aert reageerde zeer alert en kon mee met de versnelling van zijn rivaal, waarna de twee samen boven kwamen.

Terwijl Julian Alaphilippe (Frankrijk), Matteo Jorgenson (VS) en Toms Skujins (Letland) bij hen aansloten, besloten de Nederlander en de Belg samen door te rijden, terwijl Ben Healy zich vooraan had losgereden. Topfavorieten als Remco Evenepoel, Tom Pidcock en Mads Pedersen hadden de slag gemist, zo leek het.

Aanval Remco!

Van Aert (had Evenepoel achter zich) en Alaphilippe (had Madouas voor zich) reden niet vol mee in de groep Van der Poel, waardoor de achtervolgende groep toch weer de aansluiting kon maken. Zij die de slag hadden gemist kwamen daardoor weer terug op het wiel van de Nederlander.

Precies op het moment van aansluiten plaatste Evenepoel een verrassende aanval. De Belg schoot weg en was binnen een mum van tijd tot bij de groep met onder andere Madouas, Politt, en Küng gekomen. Het drong Nederland in het defensief, waarna Dylan van Baarle zich op kop van het peloton nestelde.

Evenepoel was ijzersterk en reed het groepje uiteen op een van de kortere klimmetjes op het parkoers. De Belg was op 33 kilometer van de meet tot aan het wiel van koploper Ben Healy gekomen. Enkel Madouas, Küng en Haller konden het wiel van de Olympisch kampioen tijdrijden volgen.

Evenepoel was ijzersterk en reed het groepje uiteen op een van de kortere klimmetjes op het parkoers. De Belg was op 33 kilometer van de meet tot aan het wiel van koploper Ben Healy gekomen. Enkel Madouas, Küng en Haller konden het wiel van de Olympisch kampioen tijdrijden volgen.

Tweede keer Montmartre

Bij het opdraaien van de tweede beklimming van de Montmartre hadden Evenepoel en co een voorsprong van ruim veertig seconden - mede omdat Van Baarle de enige 'werker' was in het peloton.

Het was dus hopen op een nieuwe aanval vanuit de groep der favorieten om de spanning er nog in te houden. Die aanval kwam er uiteraard van Van der Poel, maar de Nederlander werd opnieuw gepareerd door Van Aert, die logischerwijs opnieuw niet overnam van de wereldkampioen.

Intussen dunde Evenepoel de kopgroep vooraan verder uit op de Montmartre, waarna enkel Madouas zijn wiel kon houden. De Fransman leek bijzonder veel moeite hebben om zijn Belgische metgezel te volgen, maar nam toch een paar keer over.

15 kilometer solo

Doordat het geloof bij Van der Poel en co weg was, liep de voorsprong met hem op tot meer dan een minuut - op twintig kilometer van de meet. Vervolgens ontdeed Evenepoel zich op een oplopend stuk ook van Madouas, waarna hij met een flinke voorgift aan een solo van vijftien kilometer kon beginnen.

De nummer drie van de Tour de France kwam nergens in de problemen en liep zelfs uit op al zijn achtervolgers. Ook op de laatste Montmartre-klim hield hij het tempo er stevig in. In de laatste zes kilometer reed de Belg nog wel lek, maar dankzij een snelle fietswissel kwam hij niet in de problemen. Zo kwam hij na ruim zes uur koers, met de Eiffeltoren in de rug, over de streep als de nieuwe Olympisch kampioen!

🔥🇫🇷 | Alles valt op zijn plek voor Remco Evenepoel. Olympisch kampioen in de tijdrit. Olympisch kampioen op de weg 🥇​🥇​ #Paris2024

📺 Stream Paris 2024 op HBO Max pic.twitter.com/S7CAasDN0a

— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) August 3, 2024

Uitslag

Results powered by FirstCycling.com

Achter Evenepoel wist Madouas het voor elkaar te krijgen om voor de achtervolgende groep uit te blijven. De Fransman pakte daarmee het zilver en zag vlak daarna landgenoot Christophe Laporte naar het brons sprintte. Zo boekte het thuisland ook nog een groot succes op hun Spelen.