Talent Huub Artz deelt akelige anekdote uit 2022: 'Een kwartier lang zat ik in zo'n wereldje, dacht ik dat ik dood was'

Momenteel rijdt Artz, die volgend jaar prof is bij Intermarché-Wanty, de Tour de l'Avenir. Eerder dit jaar won hij een rit in de Giro d'Italia U23 en was hij de beste in de belofteneditie van Gent-Wevelgem. Hij beleefde zijn definitieve doorbraak en mag zich volgend jaar bewijzen op het hoogste niveau.

Toch gold hij niet altijd als het allergrootste talent van ons land. Dat had mede te maken met fysieke malheur in 2022, toen hij nog renner was van Metec. In de podcast Cycling Inside van collega Lars van den Berg legt hij uit hoe heftig die periode is geweest.

"Ik had blaasontsteking op trainingskamp in Spanje. Covid was nog een groot ding en mijn kamergenoot had dat. Ik werd geïsoleerd, maar mijn zelftest was negatief. Op een gegeven moment ging ik bloed plassen en had ik superveel pijn. Het werd zo erg dat ik 's nachts niet kon slapen en lag te janken van de pijn in dat Spaanse hotel."

Artz wilde of naar huis of naar een ziekenhuis in de buurt. "Ik heb een vlucht naar huis geboekt en ben daarna meteen naar de eerste hulp gegaan voor een bloed- en urinetest. Meteen was duidelijk dat het niet goed was. Ik kreeg antibiotica en die vrouw aan de balie vroeg nog: waarom sta je hier nog als je dat nodig hebt? Ik dacht nog: zo erg zal het niet zijn."

EMDR

Eenmaal thuis bleek hoe erg het was, want het ging van kwaad tot erger. "Ik kreeg ook pijn aan mijn rug, dan gaat het in je nieren. Thuis had ik die antibiotica genomen en in één keer begon de ellende. Ik begon dingen te zien die er niet waren. Ik zat te ijlen, omdat ik 42 graden koorts had. Dat ijlen, die dromen en nachtmerries, de koorts; het maakte het een verschrikkelijke ervaring."

"Ik werd wakker uit die droom en dat voelde als een wedergeboorte. Ik dacht voor een kwartier lang dat ik dood was. Ik zat echt in zo'n wereldje. Ik voelde nadien adrenaline, want ik kreeg nog een kans. Tegen die tijd hadden ambulancebroeders me verkoeling gegeven en middelen gegeven. Ik voelde me helemaal hyper en blij daardoor."

Eenmaal in het ziekenhuis heeft Artz nog geen idee wat er was gebeurd. "Voor mijn ouders en broer was het vreselijk om te zien. Later kwamen de paniekaanvallen waarin ik overdag die gebeurtenissen weer zag. Ik wist helemaal niet wat ik ermee moest. Ik ben naar een psycholoog geweest die is gespecialiseerd in traumabehandeling."

"Daar kreeg ik een reset, een EMDR-behandeling. Dat was best eng, omdat ik terug moest naar die gebeurtenis. Na een paar keer vergeet je lichaam echter de verkramping en nu kan ik er weer over praten zonder er gek van te worden. Het heeft me wel gevormd."