Het vaste recept in Giro dell'Emilia: Pogacar valt aan, niemand kan volgen en met vingers in de neus rijdt hij naar eerste zege in regenboogtrui

Wie de Giro dell'Emilia zegt, zegt de San Luca. Dit jaar ook gelegen in de Tour de France. In de tweede etappe wist Jonas Vingegaard de aanval van Pogacar nog te pareren, maar in de Giro dell'Emilia niets van dat. Ten eerste was Vingegaard er niet bij, ten tweede was niemand in staat om het Pogacar moeilijk te maken.

Bij de eerste passage van de San Luca, op ruim veertig kilometer van de meet, nam Remco Evenepoel nog brutaal de leiding. Met Pogacar in zijn wiel. Het liedje van de Belg was echter snel uitgezongen, want bij een eerstvolgende versnelling moest hij de rol lossen en hij gaf uiteindelijk op.

De versnelling kwam van Lorenzo Fortunato. Met wederom Pogacar in het wiel. De wereldkampioen nam vervolgens over, Matteo Jorgenson stribbelde nog even tegen, maar ook de kopman van Team Visma | Lease a Bike kraakte onder het hoge tempo van Pogacar, die geeneens een echte versnelling nodig had.

Florian Lipowitz

Op een kleine veertig kilometer van de meet wisten kijkers en renners in het peloton meteen: wederom zou het geen spannende finale worden. Het liep via hetzelfde recept als in onder meer Strade Bianche, Luik-Bastenaken-Luik en op het WK.

Ogenschijnlijk op het dooie gemakje liep Pogacar steeds verder uit op de concurrentie, waarvan de Duitser Florian Lipowitz de beste bleek. Op de laatste helling werd hij echter toch nog bijgehaald.

Het gebeurde allemaal ver van de ongenaakbare Pogacar, want na de voorlaatste passage van de San Luca had hij al een voorsprong van bijna tweeënhalve minuut op Lipowitz, terwijl het volgende groepje op bijna drie minuten reed van Pogacar.

In de slotfase nam de veelwinnaar geen risico meer in het regenachtige Bologna en de laatste keer San Luca reed hij zo'n beetje op halve kracht op, waardoor er nog iets van zijn voorsprong werd afgehaald. Tom Pidcock en Davide Piganzoli mochten met Pogacar het podium op.