Interview | Thijs Zonneveld: 'De UCI lijkt me de hel, maar ik ga niet zeggen dat ik nooit ga besturen'

Thijs Zonneveld is momenteel journalist, analist en renner, maar ook een bestuursfunctie sluit hij in de toekomst niet uit. "Al lijkt de UCI me de hel."

Zonneveld

In de nieuwe Wieler Revue, die hier te bestellen is, lees je het hele interview met Thijs Zonneveld. Verder hebben we aandacht voor de Nederlandse Tijmen Graat, Darren van Bekkum en Huub Artz, togen we naar België om na te gaan hoe het komt dat ze daar zoveel talent hebben en spraken we met Pauliena Rooijakkers.

Met Zonneveld spraken we onder meer over de UCI en over zijn eigen ambities om ooit te gaan besturen. "De UCI lijkt me de hel. Voordat ik daar zou instappen, zou ik eerst ergens geduld moeten tanken… In bijna iedere sportbond is dat het treurige."

"Hoe groter de sportbond, hoe meer machtsbestuurders er in de top zitten. Mensen die niets van doen hebben met de sport zelf. Mensen in zaaltjes die totaal niets hebben met die ene nieuweling die zich afvraagt of hij moet doorgaan met de sport."

"Ze staan zover van de sport af, waardoor het me moeilijk lijkt om me daar staande te houden. Dat is waar het vaak misgaat, dat mensen met passie voor de sport afhaken."

Igor Makarov

Hij zou dus niet zomaar gaan besturen. "Maar ik ga niet zeggen dat ik het nooit ga doen. Misschien dat de frustratie zo groot wordt dat ik eens ga solliciteren… Of ik zie eigenlijk niet helemaal voor me hoe dat eraan toegaat. Dan moet je gaan slijmen bij Igor Makarov (Russische UCI-bestuurder die banden heeft met Poetin, red.) om de Oezbeekse of Kirgizische stem. Ja, daar heb ik geen zin in."

"Ik zou er niet zomaar instappen, maar ik geloof wél in participerende journalistiek. Daarom koers ik ook, daarom heb ik in het verleden Veenendaal-Veenendaal georganiseerd. Ik vind dat je soms uit je ivoren toren moet stappen om te ervaren hoe het is met je poten in de klei."

"Als je een groot platform hebt, moet je niet alleen bezig zijn met scoren. Dat gebeurt bij het AD en ik neem aan ook bij Wieler Revue, maar als journalist moet er ook een diepere passie zitten om iets bij te dragen, vind ik. Ik stel altijd mijn zoontje voor en voor hem wil ik de sport beter maken. Qua doping is het beter geworden, maar qua veiligheid is nog een grote stap te zetten. Dat gebeurt in ministapjes, het gaat zó traag."

Nieuws
  • Cor Vos