Vingegaard over crash in Baskenland: 'Toen ik daar op de grond lag, dacht ik: als ik dit overleef, zal ik mijn carrière beëindigen'

Vingegaard was een van de voornaamste slachtoffers van de zware valpartij in de Ronde van Baskenland, waarbij ook onder anderen Remco Evenepoel, Jay Vine en Steff Cras betrokken waren. Door die val werd 2024 het meest intense jaar uit zijn loopbaan. Nog intenser dan in de twee jaren dat hij de Tour de France wél won.

Bloeding

Vingegaard lag bijna twee weken in het ziekenhuis met onder meer zeven gebroken ribben, een gebroken borstbeen en een klaplong. Zodoende werd het halen van de Tour de France een race tegen de klok. Zijn trainer Tim Heemskerk vertelde erover in gesprek met Wieler Revue. Hij redde het en bleek wonderbaarlijk goed in vorm, maar uiteindelijk was Vingegaard niet opgewassen tegen een buitenaardse Tadej Pogacar.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

In het najaar won hij nog de Ronde van Polen, maar zette hij ook vroeg een punt achter zijn seizoen om zich alvast te richten op het volgende seizoen. Op de Deense televisie keek de kopman van Team Visma | Lease a Bike toch nog eens terug. "Het was de eerste keer dat ik niet meteen probeerde om op de fiets te stappen", aldus Vingegaard over de zware valpartij.

Sterker nog, hij dacht dat het over was op die weg in Baskenland. "Ik dacht dat ik aan een bloeding zou gaan sterven. Op dat moment dacht ik echt dat het voorbij was met me."

Doorgaan

In het ziekenhuis moest Vingegaard vaak huilen, vertelde hij. "Ik moest telkens denken aan mijn dochter Frida, vrouw Trine en onze ongeboren zoon. Vooral het idee dat jullie zonder mij zouden moeten leven, kon ik niet verdragen. Toen ik daar op de grond lag, dacht ik: als ik dit overleef, zal ik mijn carrière beëindigen."

Dat deed Vingegaard dus uiteindelijk niet, want toen de eerste emoties eenmaal waren gaan liggen, besefte hij te veel van de sport te houden om te stoppen. "We vonden allebei dat ik door moest gaan, omdat het mijn passie is en blijft. In het ziekenhuis dacht ik niet eens aan de Tour. Als je op de IC ligt, mag je niet eens naar het toilet. Dan denk je niet aan de Tour."