Remco Evenepoel over Olympische Spelen: 'Zaten we om 4 uur 's nachts aan de kebab bijna letterlijk tussen de daklozen, een heftig contrast'

Door zijn val op training is Evenepoel zijn aanloop naar 2025 niet zoals gehoopt. Hij liep bij de val onder meer een gebroken hand, rib, schouderblad, luxatie van zijn sleutelbeen en gekneusde longen op. Doordat het langzaamaan weer begint, heeft Evenepoel het de laatste tijd moeilijker gehad. Dat vertelt hij in een uitgebreid interview met Het Laatste Nieuws.

Twijfels

Evenepoel moest na de val zo snel mogelijk geopereerd worden. "Of alles zou verkeerd groeien. Ik wist meteen dat ik voor een lange revalidatie zou staan, die dan uitgerekend in de blokperiode van Oumi zou vallen. Ik heb dat positief proberen op te nemen, maar na een week of twee, toen iedereen op stage vertrok en Oumi zat te studeren, en ik maar gewoon boeken zat te lezen of films te kijken, ben ik mijn kas beginnen op te vreten en heb het moeilijk gekregen."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De fysieke pijn keerde ook terug. "Kloppen gekregen van de operatie. Aan mezelf getwijfeld. Gaat het wel lukken dit jaar? Gaat het goed komen? Mensen zien die dingen niet. Ze komen me tegen in de winkel. Ze vragen hoe het gaat, en dan lach ik. Ik ben positief, maar als ik thuiskom, breek ik."

Nummer één moment

Het laat andermaal zien dat een wielerloopbaan er eentje is van ups en downs. Want in de zomer beleefde Evenepoel het mooiste moment van zijn loopbaan door twee keer goud te winnen op de Olympische Spelen. "De eerste vier uur nadat het dan effectief gebeurd was, waren megahectisch. Ik werd geleefd. Persconferenties. Interviews. Telkens opnieuw die vraag: ‘Besef je wel hoe uniek dit is?’"

Op vier uur 's nachts was Evenepoel met Oumi en haar broertjes op weg terug naar het hotel. "We kwamen aan de Arc de Triomphe voorbij een kebabzaak die nog open was. We zijn daar gaan zitten, buiten op een bankje. Hebben iets gegeten, bijna letterlijk tussen de daklozen, met mijn medailles gewoon bij mij, in een valiesje. Dat was een heftig contrast. Van de euforie recht naar de volstrekte kalmte."

Nu al zegt Evenepoel dat de Olympische Spelen overtreffen niet gaat gebeuren. "Ik besef heel erg goed: die Spelen waren hét nummer-één-moment van mijn carrière. Dat is best gek. Mijn carrière is misschien niet eens in de helft, ik weet niet wat er nog gaat komen, maar ik heb mijn nummer één al gehad."