Een slapende vulkaan is een vulkaan die op dit moment niet actief is, maar dat in de toekomst wel weer kan worden.
Aldus sprak onze vulkanoloog. De laatste uitbarsting van de Etna gebeurde op 27 april. Het was op 9 mei tijd voor een nieuwe uitbarsting. Maar die kwam er niet.
Blijf lekker zitten
Het Volcanic Ash Advisory Center (VAAC) in Toulouse maakte de volgende melding van de uitbarsting op de Etna op 27 april:
FVXX01 at 11:52 UTC, 27/04/2017 from LFPW
Het was fijn geweest als niet de Giro-organisatie, maar het VAAC gister de live ticker verzorgde.
16:40 UTC | Landa rijdt lek, de rest blijft lekker zitten
16:42 UTC | Pellizotti valt aan, de rest blijft lekker zitten
16.43 UTC | Pinot is bang van Kruijswijk
16.44 UTC | Kruijswijk is bang van Mollema
16.45 UTC | Mollema is bang van Thomas
16.46 UTC | Thomas is bang van de wind
16.47 UTC | De wind is bang van het postuur van Pozzovivo
16.48 UTC | Pozzovivo is bang van het gezicht van Zakarin
16.49 UTC | Zakarin is bang dat Yates eindelijk eens aanvalt
16.50 UTC | Yates is bang voor volger Quintana
16.51 UTC | Quintana is bang voor Quintana
16.52 UTC | Quintana blijft bang voor Quintana
16.53 UTC | Quintana wil geen pijn in de benen hebben
16.54 UTC | Quintana is bang van Nibali
16.55 UTC | Quintana gaat naast Nibali fietsen, oeioeioeioei!
16.56 UTC | Nibali pruttelt, de rest is bang
16.57 UTC | Dumoulin staat op de peda.... ah, laat maar!
17.01 UTC | Zakarin staat op de peda.... ah nee, die zit altijd
17.02 UTC | Iedereen is te bang om te dicht bij de walm van Zakarin te komen
17.03 UTC | De walm van Zakarin rijdt weg van de walm van lafaards
17.04 UTC | Hup Polanc, hij wint
Lavaloos
Het was een vermoeiende live ticker. Niet erg levendig. Net als de koers. De enige verdiende winnaar was Jan Polanc, gelukkig won de Sloveen dan ook. Daarachter was het aloude spel der klimmers begonnen.
De eerste drie ritten werden mooi samengevat in één etappe. Te laat om de koploper bij te halen (Dag 1), een groepssprint (Dag 2) en veel wind (Dag 3).
De favorieten voor de eindzege waren op de Etna laveloos, beter gezegd: 'lavaloos'. Nog in slaap van de rustdag, bang voor zichzelf, voor een ander, voor een uitbarsting van de vulkaan.
Eens te meer was een aankomst bergop niet om aan te gluren. Een kwalijke tendens. Klassementsrenners zijn lafaards geworden. Hoe hard ze bergop ook kunnen rijden, ze zijn bang dat een ander harder kan.
Laat net vorig jaar een les zijn geweest dat de voorsprong niet groot genoeg kan zijn. Voor je het weet, lig je 'lavaloos' tegen een sneeuwwand.
Foto: Cor Vos