Neoprof Guerreiro (Trek-Segafredo) zevende in koninginnenrit Down Under

Toptalent Ruben Guerreiro slaagde duidelijk voor zijn eerste test als profrenner. Hij werd zevende in de koninginnenrit...

Neoprof Guerreiro (Trek-Segafredo) zevende in koninginnenrit Down Under
  • Afbeelding van Trek-Segafredo Trek-Segafredo
  • Afbeelding van Ruben Guerreiro Ruben Guerreiro

Toptalent Ruben Guerreiro slaagde duidelijk voor zijn eerste test als profrenner. Hij werd zevende in de koninginnenrit van de Tour Down Under.

De Portugees van Trek-Segafredo deelde aanvankelijk in Australië het kopmanschap met de Colombiaanse Tour-revelatie Jarlinson Pantano. Ook Peter Stetina had een vrije rol. "We hadden drie jongens die alle drie bij de beste tien konden rijden vandaag", vertelde Guerreiro op de website van Trek-Segafredo.

Uiteindelijk was hijzelf op een zevende plaats de beste renner van de Italo-Amerikaanse ploeg. De 22-jarige renner maakte de afgelopen winter de overstap van de Amerikaanse opleidingsploeg Axeon Hagens Berman. De Portugees bezet nu de veertiende plaats in het voorlopige algemeen klassement (op 29 seconden van leider Richie Porte) en hield aan zijn prestatie van vanochtend de witte jongerentrui over.

'Goed gevoel'

"Ik vertelde de ploeg al snel dat ik me vandaag goed voelde", gaat de Portugees verder. "De ploeg hielp me de hele dag en zo kon ik de beklimming goed van voren aanvangen. Ik hou van dit soort steile beklimmingen." Eerder liet Guerreiro dat al zien in de Tour of Utah van 2015, waar hij dicht eindigde op een steile puist in Salt Lake City.

"Ik moest me enorm inspannen om de eerste groep te volgen, misschien te veel aangezien ik in de slotmeters wat posities verloor", beschrijft Guerreiro de finale. "Maar zevende is een goede klassering, ik hoop de witte trui vast te kunnen houden tot het einde en misschien wel in de top tien te eindigen."

Stetina en Pantano reden als 22ste en 23ste over de meet. "Toen we de plaatselijke ronde rond Stirling verlieten, was het een gekkenhuis", vertelde Stetina. "Omhoog, omlaag, valpartijen overal. Mads Pedersen lag er een keer bij. Op de beklimming werd het selectief, waardoor je wat rust kon pakken en naar voren kon komen. Het was een sprint bergop. Ruben had genoeg punch in de benen en maakte veel indruk. Ik ben niet zo'n type klimmer en kan op Willunga Hill mijn beste beentje voorzetten."

Foto's: Cor Vos