André van den Ende

Column | Er zouden zware straffen moeten staan op het verminken van kampioenstruien

UAE Team Emirates is kampioen in het vernaggelen van kampioenstruien. Het is onze redacteur al lange tijd een doorn in het oog.

André van den Ende

Onze redacteur schreef onderstaande column al in 2020, maar helaas is hij nog steeds actueel, want UAE heeft weer een paar schandelijke kampioenstruien gepresenteerd.

In het stuk is de Italiaanse driekleur van toenmalig Italiaans kampioen de Sjaak, maar gisteren liet UAE de kampioenstruitjes van Oostenrijks kampioen Felix Grossscharttner en Portugees kampioen Joao Almeida zien. Alles wat in zijn column onder die foeilijke truitjes staat gaat dus nog steeds op.. Kom op UCI, grijp híér nu eens op in...

De UCI houdt van boetes uitdelen. Je hoeft als wielrenner je pielemuis maar uit de broek te halen voor een sanitaire stop terwijl tachtig meter verderop een oud vrouwtje de was ophangt en de kassa rinkelt in Zwitserland. In je ploegleidersauto je handen niet op tien voor twee aan het stuur? Dat wordt Zwitserse Francs pinnen.

En dan die sokkenfetisj van de UCI. Iedereen staat de beelden van die overijverige UCI-commissaris nog wel voor de geest die met het meten van de soklengte van wielrenners een Derde Wereldoorlog dacht te voorkomen. Als een Gandalf was-ie in de weer met z’n meetlint, de Lord of the Socks. Een millimeter te hoog? You shall not pass!

Mislukt geval Jumbo-Visma

Boven sokken zit een koersbroek (geen witte, Mathieu!) en daarboven zit een shirt. Als je nationaal kampioen wordt, is dat een shirt in de kleuren van de vlag van je land. Een prachtige wielertraditie. Wat een feest moet het zijn voor een coureur om een jaar lang in zo’n kampioenstrui te mogen rijden! Althans, dat zou het moeten zijn.

Want helaas, waar de UCI met sokken strenger is dan Donald Trump was met het binnenlaten van Mexicaanse immigranten, daar mogen ploegen met zo’n kampioensshirt van de UCI schijnbaar hun goddelijke gang gaan. Het gevolg is dat er van zo’n vlag vaak nog weinig overblijft.

Neem nu het geval – een betere term heb ik er niet voor - waar Primoz Roglic twee jaar geleden in rond reed. Een half Jumbo-shirt waar zigzaggend opeens een klein Sloveens vlaggetje is ingefietst. Alsof de ontwerper halverwege het ontwerpen opeens dacht: ‘o ja, verdomd, dit zou een kampioenstrui moeten worden’. Foei, Jumbo!

Primoz Roglic in z'n rare shirt | photo Luis Gomez/Cor Vos © 2020

Babyprutjestrui

Maar de Italiaanse trui die UAE voor Davide Formolo in die tijd in elkaar had geknutseld spande de kroon. De tricolore! In potentie verreweg de mooiste trui van het peloton. Door UAE verminkt tot een mislukte Mondriaan-imitatie met wat rode, groene en witte vlakken. Alsof je de meest heerlijke versgemaakte pasta bolognese door de blender haalt en er een babyprutje Olvarit van maakt.

En waarom? Zodat we de sponsor beter kunnen zien op een foeilelijk shirt. Daar wil je als sponsor toch ook niet mee geassocieerd worden? – die sponsor is in dit geval nota bene een dubieus land!

Dus, UCI, straf eerst met terugwerkende kracht het management van UAE maar eens. Laat ze het nog maar eens goed voelen. Het zal een waarschuwing zijn voor alle teams die na de nationale kampioenschappen hun kampioenen in een nieuw shirt moeten steken.

Ga eervol op met deze mooie traditie! Is het niet uit angst voor de UCI, dan voor die heerlijke truiencultuur in het wielrennen.