André van den Ende

Column | Tom Dumoulin stond een nacht lang op de startlijst van de Giro en ik was in rep en roer

Onze redacteur beleefde een roerige ochtend toen hij op de website ProCyclingStats keek. Want het stond er echt: Tom Dumoulin, in de Giro...

André van den Ende

Alsof het zo moest zijn werd ik vanochtend heel vroeger wakker. Routinieus greep ik naar m'n telefoon op het nachtkastje om in WhatsApp te kijken of één van mijn vrienden toevalligerwijs wél een wilde vrijdagnacht had beleefd met drank, drugs en vrouwen.

Dat was niet het geval, maar wel een appje met een screenshot van de aangepaste startlijst van de Giro op de website ProCyclingStats.com. Het stond er echt. Added en daarachter de naam Tom Dumoulin. Ik wreef nog 's in m'n ogen, kneep in m'n gespierde fietsdijen om te kijken of ik niet droomde. Maar nee. Het stond er echt.

Om te checken ging ik zelf naar de site, maar ook toen stond er nog steeds. Added. Tom. Dumoulin. De mooiste drie woordjes die ik deze maand las. Te mooi om waar te zijn, dat ook.

En dat bleek, want eenmaal uit bed, achter de laptop, keek ik weer op ProCyclingStats. En nu stond er boven dat Added Tom Dumoulin een regeltje met drie woorden waarvan er twee dezelfde waren, maar toch had de boodschap een heel andere strekking: Removed Tom Dumoulin. Foutje van ProCyclingStats - of iemand anders.

In de kleine twintig minuten die Tom Dumoulin in mijn hoofd op de startlijst van de Giro 2021 stond gebeurde er van alles in dat hoofd. Mijn hunkering naar Tom bleek groot. Ik wist eerlijk gezegd niet dat het zo zat bij me. Met Mathieu van der Poel aan het front had ik toch niets te klagen over Nederlands wielersucces.

Maar toch wil ik Tom. In m'n hoofd had hij zich opeens via een revolutionaire hoogtetent in het geniep tot in de puntjes voorbereid op de Giro. Ik zag dat lange lijf in prachtige positie door het Italiaanse land flitsen op die fraaie geelzwarte tijdritmachine van Cervélo, Egan Bernal als een junior achterlatend. In een heel korte flits zag ik 'm zelfs eventjes in een berm zitten.

Bovenal zag ik een lachende Dumoulin op z'n fiets zitten. Zadel op de goede hoogte, geen gedoetjes. Even zwaaien naar de camera. Groetjes thuis, vanuit z'n geliefde Bella Italia.

Het was allemaal wishful thinking. Voorlopig.