Tom Dumoulin is niet de enige: dit zijn de beste hardlopers onder de (oud-)profwielrenners

Lopen = slopen, het was vroeger een veelgehoord in credo in de (toen zeker nog) wat conservatieve wielerwereld. Dat gaat niet helemaal meer op, want steeds meer wielrenners rennen er ook wel eens een rondje bij, met Tom Dumoulin als meest recente voorbeeld.

Tuurlijk, ze zullen niet in het midden van het seizoen helemaal losgaan op de hardloopschoenen en een marathon lopen; oud-wielrenners doen dat overigens wel. Hieronder een lijstje met de meest indrukwekkende prestaties op hardloopschoenen (de op wielerschoenen rennende Chris Froome op de Mont Ventoux tellen we dus niet mee..) van huidige wielrenners en oud-wielrenners.

Tom Dumoulin dus

De Limburger liep zondag de halve marathon van Amsterdam en realiseerde een toptijd. Hij deed een uur en tien minuten over de 21 kilometer (en nog een paar decameter).

Tom Pidcock

Dumoulin verbaasde ons met een sublieme 10 kilometer; Pidcock loopt liever de helft van die afstand en doet dat dan heel snel. Hij realiseerde een tijd van 13 minuten en 25 seconden, slechts 7 seconden boven het Europese record. Daarbij moet wel gezegd worden dat Pidcock dit niet deed in een officiële wedstrijd en dus op z'n eigen (Strava-)tijdwaarneming moest vertrouwen.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door ᵀᴼᴹ ᴾᴵᴰᶜᴼᶜᴷ (@tompidcock)

Wout van Aert

Misschien is Wout van Aert wel de meest fanatieke van het stel, want hij loopt vaak voor het ontbijt even een rondje om dan even later op de fiets te stappen voor een training. Hij loopt dan op z'n gemak, maar haalt evengoed nog 4 minuut 30 per kilometer. En zelfs als het vakantietijd is, kan Van Aert het niet laten.. (hij heeft de looptraining natuurlijk ook wel een beetje nodig voor het crossen)

Primoz Roglic

Primoz Roglic is ook een voor-ontbijt-hardloper. De Sloveen doet het elke dag, zo zegt Jumbo-Visma-trainer Mathieu Heijboer in het AD. Roglic is wel echt een jogger volgens z'n trainer. Maar zelfs op hoogtestage voor de Tour trekt hij de hardloopschoenen aan.

Andreas Leknessund

De Noorse renner van Team DSM pakte het toch wat anders aan dan Roglic. Niet elke dag even rustig lopen, maar meteen een marathon. In 2018 liep de jonge Noor ongetraind de 42 kilometer en 195 meter, waarin hij een eindtijd realiseerde van net boven de drie uur. Naderhand kon hij een week niet fietsen vanwege de spierpijn (dit speelde zich af in november, dus dat was niet echt een probleem).

Adam Yates

Adam Yates liep zeer recent nog een marathon en slechtte wel nipt de grens van drie uur. In Barcelona liep de 29-jarige Brit een tijd van 2 uur 59 minuten en 9 seconden.

Adam Yates ran the Barcelona Marathon in under 3 hours. What a steady pace - every 5 km interval (until 40 km) at 4:09-4:16 / 1 km. https://t.co/VxpHFpbeNl pic.twitter.com/kvlAs0RUWU

— ammattipyöräily (@ammattipyoraily) November 8, 2021

Roger Smeets

De naam zal je hoogstwaarschijnlijk niets zeggen, maar Roger Smeets is wel degelijk oud-prof en liep de snelste tijd op de marathon die wij hebben kunnen vinden van een (oud-)prof: 2 uur 17 minuten en 54 seconden. Smeets reed in 1996 voor de Foreldorado-Golff-ploeg.

Op het WK junioren van 1991 werd hij 31ste, voor mannen als George Hincapie en Jonathan Vaughters. Vier jaar later werd hij achtste op het NK voor beloften, dat Steven de Jongh won en waarin Koos Moerenhout zesde werd.

Armstrong, Jalabert, Olano

Ook grote namen uit het verleden van de sport waagden zich aan de marathon. Lance Armstrong is van oorsprong triatleet en is zodoende lopen wel gewend. Na zijn wielerloopbaan liep hij de New York Marathon in 2 uur 46 minuten en 49 seconden (hij liep er meerdere, maar dat is z'n PR).

Laurent Jalabert werd na het fietsen juist een behoorlijk goed triatleet, maar liep ook enkele marathons. Zijn beste tijd is net iets beter dan van Armstrong: 2 uur 44 minuten en 47 seconden. Maar Abraham Olano gaat daar als voormalig topwielrenner nog een stukje onderdoor. Hij noteerde 2 uur 39 minuten en 19 seconden in 2006.

Michael Woods

Sluiten we af met een huidig coureur die daadwerkelijk eerst actief was op de atletiekbaan, op heel hoog niveau. Voor Michael Woods in 2013 op 28-jarige leeftijd profwielrenner werd, lag er namelijk al een hele atletiekcarrièrre achter hem.

In 2005 veroverde hij het goud op de 1500 meter bij de junioren op de Pan-Amerikaanse Spelen. Maar in 2007 noopte een slepende blessure hem om te stoppen met hardlopen. Hij schoolde zich om tot wielrenner en zeven jaar later was hij prof.