Opinie | Waarom we allemaal een beetje van de wielrenner Remco Evenepoel moeten houden

• Remco Evenepoel

1) Mentaal van bizar niveau

'De verwachtingen zijn zo hoog dat je een sterrenkijker nodig hebt om de lat te zien liggen waarover hij moet springen', schrijft Thijs Zonneveld in zijn column. De verwachtingen rondom Evenepoel zijn torenhoog en toch maakt hij die ieder jaar waar.

Toen hij wereldkampioen werd bij de junioren werd zijn terugkomst thuis live uitgezonden op televisie. Ga er maar aanstaan als je pas net stemgerechtigd bent. "Ik geef het je te doen als je zoveel aandacht krijgt", vertelde ploegmaat Pieter Serry vorig jaar tegen Wieler Revue. "Hoe hij daarmee omgaat vind ik imponerend. Doe het hem maar na."

Ga dan ook vooral voor de grap even allemaal na waar je zelf rond je negentiende stond en hoe je zelf met die enorme aandacht was omgegaan op die leeftijd. Dan zullen de meeste mensen niet anders dan kunnen stellen dat Evenepoel mentaal van een andere orde is.

2) Durft z’n zwaktes te tonen

Dat hij op jonge leeftijd al zo ver is in zijn ontwikkeling, is volgens mij ook juist een van de redenen dat hij ergernis oproept. Serry: "Hij zegt waar het op staat, ja. Aan de andere kant: hij maakte de uitspraken die hij in verleden heeft gedaan vaak waar.” In zijn eerste seizoen haalde Evenepoel bijna al zijn doelen en mensen zien – zeg ik als amateurpsycholoog – niet graag een ongenaakbaar iemand.

Dat hij vorig jaar in de Giro d’Italia rondreed als pelotonvulling, dat hij in de Tirreno-Adriatico een mep om de oren kreeg van Tadej Pogačar en dat hij ook in het Baskenland op de slotdag moest passen, heeft wat betreft zijn populariteit juist goed gedaan. Evenepoel durfde die zwaktes ook te laten zien en ging ze niet uit de weg in interviews. De tranen na z'n zege in Luik dit voorjaar bevestigden dat nog eens.

3) Attractief

Het contrast in Luik-Bastenaken-Luik was groot tussen Evenepoel en de groep favorieten daarachter. Hij deed het weliswaar in de uitloper van La Redoute, maar het is van even geleden dat daar iemand de koers in vuur en vlam zette. Neilson Powless probeerde Evenepoel wel te volgen, maar dat lukte hem niet.

Hoewel de aanval indrukwekkend was, kan ik me niet voorstellen dat niemand Evenepoel kon volgen op dat moment. Valverde, Teuns, Vlasov: allen koersten ze om zo lang mogelijk te sparen en daarmee eigenlijk om niet te verliezen. Zelfs op de Roche-aux-Faucons duurde het lang voordat iedereen all-in ging.

Na jaren Team Sky te zien domineren, is de manier van koersen van tegenwoordig een zegen. Symbool daarvoor staan Van der Poel, Pogačar en zeer zeker ook Evenepoel. Initiatief nemen en attractief koersen loont tegenwoordig.

4) Ongekend mooie stijl

Evenepoel kan in de eerste plaats heel hard trappen, maar hij maakt het verschil ook met zijn aerodynamische houding. Hoe Evenepoel op zijn fiets zit, is niet anders dan kunst. Bekijk de foto uit het artikel hieronder en je kunt ernaar blijven kijken alsof het een schilderij van Rembrandt betreft.

5) Geen voetbalinterviews

Half België en de rest van de wielerwereld viel over Evenepoel heen toen hij na het WK in Leuven vertelde te twijfelen over de tactiek van de Belgen. Hoewel Evenepoel vrij onrustig koerste die dag en de debatten van te ver opende, sneed wat hij zei best hout.

Zo snijden alle interviews die Evenepoel geeft wel hout. Dan mag hij een verleden als voetballer hebben, maar de interviews die Evenepoel geeft zijn niet die van een voetballer. Ergens doet hij een beetje denken aan Tom Dumoulin, wiens analyses ook vrijwel altijd raak zijn.

Dumoulin vertelde vorig jaar ook over Evenepoel tegen Bahamontes: "Remco is gewoon een leuke, interessante gast, al laat hij die kant van zichzelf nog te weinig zien. En oké, hij is nog wat onhandig in interviews."

"En ja, het was niet slim van hem om na het WK de tactiek van de Belgen in twijfel te trekken. Zelfs al had hij gelijk gehad, sommige dingen zeg je niet in de pers. Hij wil zichzelf te graag bewijzen, maar dat kan je hem toch niet kwalijk nemen."

Het is alsof Evenepoel om advies heeft gevraagd bij Dumoulin, want die drang om zich te bewijzen lijkt minder obsessief. Een vierde plaats in het Baskenland is ook prima. Doordat de obsessie minder groot is, zien we regelmatig de leuke kant van Evenepoel. De kant waarin hij zijn zwaktes durft te tonen.