Column | Victor Campenaerts is hét voorbeeld van een wielrenner die het maximale uit z'n carrière haalt 

• Victor Campenaerts

Dit is de Tour van andermaal een Jumbo-Visma en Jonas Vingegaard. Van een oppermachtige Jasper Philipsen in de sprint. Van Pello Bilbao en Wout Poels die emotionele zeges boekten voor hun overleden ploeggenoot Gino Mäder. In de schaduw daarvan geniet ik ook van Victor Campenaerts.

Misschien wel het meest. Want Victor Campenaerts, is een op-en-top-prof. Hij weet dat hij niet de meeste watts van iedereen kan trappen, maar als we gele truien aan wielerhersenen konden geven, dan was de grijze wielermassa van Campenaerts allang geel. Hij doet het altijd anders dan anderen en koerst altijd met een plan.

Dat deed hij in de rit van gisteren met Pascal Eenkhoorn, maar is nog veel mooier te zien door even terug te gaan in de tijd. Naar de Dwars Door Vlaanderen van vorig jaar om precies te zijn. Hij won er niet, eindigde zelfs net naast het podium. En toch nam ik na afloop mijn petje diep voor hem af. Niet per se omdat hij vaker aanviel dan dat er snorharen onder zijn neus zitten - en dat zijn er toch best een paar.

Het was de manier ván aanvallen. Campenaerts had erover nagedacht. Heel erg goed over nagedacht. Hij wist dat hij op de klimmetjes in principe te kort zou komen op de wat explosievere mannen en daarom had hij iets bedacht: aanvallen in de afdalingen en dan z'n tijdrijderscapaciteiten uitspelen.

Om in de afdalingen aan te kunnen vallen startte hij met een voorblad ter grootte van het reuzenrad dat altijd op de dorpskermis in Hoboken, de geboorteplaats van Campenaerts, staat. Op de 58 stampte hij afdaling na afdaling weg. Het is dat er met Mathieu van der Poel een hele sterke man in koers was; anders had het plan van de Belg maar zo kunnen slagen.

Van der Poel

Dat plan had hij al zeer lang voorbereid. Hij had van Dwars Door Vlaanderen echt een doel gemaakt. Van der Poel vertelde na afloop al dat hij wist van het voorbladplan toen hij Campenaerts op trainingskamp in Spanje trof. De Belg beschikt over zelfkennis en weet dat hij voor de Ronde van Vlaanderen iets tekort komt en focuste daarom op deze koers.

Die zelfkennis en het voorbladplan tonen aan dat Campenaerts als geen ander met z'n sport bezig is en daarbij ook - vergeef me de verschrikkelijke term - outside the box wil denken. Dat bewees hij eerder al met z'n aanval op het werelduurrecord en sowieso z'n maniakale en vernieuwende aanpak van het tijdrijden.

Campenaerts komt door z'n voorkomen en z'n humoristische inslag misschien een beetje over als een cultrenner, maar wat mij betreft is hij veel meer dan dat. Hij is hét voorbeeld van een renner die door goed over z'n vak na te denken het maximale eruit haalt. Wielrennen is al een tijdje veel meer dan alleen maar hard trappen, en Victor Campenaerts beseft dat als geen ander. Gisteren was er ook weer een perfect voorbeeld van.

Beeld: Cor Vos