Aangezien veel renners in de vroege vlucht wilden zitten, werd er gemiddeld bijna vijftig kilometer per uur gereden in de zesde etappe. “Ja, we hebben gevlogen”, vertelde Dylan van Baarle (INEOS Grenadiers) tegen de NOS. “Ik heb me weleens beter gevoeld dan nu, haha. Dat is normaal na zo’n etappe. Ik had de hoop dat iedereen dat wel gevoeld had na een halfuur, maar ze bleven gaan. Het werd een hele snelle etappe.”
De grote animator in het begin was Van Aert. En niet alleen in het begin, want Van Aert was na een kleine honderd kilometer eindelijk los samen met Jakob Fuglsang en Quinn Simmons. De Deen liet zich terugzakken toen bleek dat ze het niet zouden redden. “Nee, ik snapte niet helemaal wat Van Aert aan het doen was”, reageerde Van Baarle in eerste instantie stellig.
Al maakte de toekomstig-renner van Jumbo-Visma meteen een kanttekening. “Ik snapte dat hij in de ontsnapping wilde zitten om met de ploeg niet op kop te hoeven in het peloton, maar om dan met drie te gaan is misschien wat overmoedig, haha. Met drie man met nog 120 kilometer te gaan is zelfmoord, maar hij heeft het nog lang volgehouden.”
Uiteindelijk was het Tadej Pogacar die met de bloemen stond na de zesde rit. “Het wordt plannen smeden om hem te kraken, ja. Morgen gaat de eerst test zijn bergop en dan zullen we zien hoe we ervoor staan. De jongens zitten er lekker in. We kunnen met vertrouwen naar morgen. Ik zit er zelf ook wel lekker in. Ik had een goede dag op de kasseien, maar ik reed mijn ketting eraf op sector drie. Ik ken blij dat de jongens gisteren vooraan zaten en niet veel tijd hebben verloren op Pogacar.”